Ostrzeń pospolity

Ostrzeń pospolity (Cynoglossum officinale) to gatunek dwuletniej rośliny z rodziny szorstkolistnych. To roślina trująca o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

To gatunek euroazjatycki. Rośnie w miejscach suchych na terenach ruderalnych, przy drogach, w zaroślach i na skrajach lasu. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Prawdopodobnie został do nas zawleczony.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80(100) cm.

Łodyga jest wzniesiona, rozgałęziająca się dopiero w okolicy kwiatostanu.

Liście są szarozielone, miękko owłosione z wierzchu i od spodu, zebrane w rozetkę na długich ogonkach, jajowatolancetowate, o długości do 20 cm. Ulistnienie łodygi skrętoległe, w dolnej części jajowate lub jajowatolancetowate, w górnej części podługowatolancetowate, siedzące.

Kwiaty są brunatnoczerwone, niebieskofioletowe, czasem czerwone, zebrane w wiechę. Kielich jest owłosiony. Korona złożona z pięciu łatek.

Owoc to rozłupka o zgrubiałym brzegu.

Korzeń jest gruby.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna dwuletnia.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne, synantropijne.
Użytek: roślina lecznicza.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstość występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=24.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.
Jadalność: Gatunek trujący.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●						Kwitnie ostrzeń pospolity.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Barbara Sudnik-Wójcikowska – Rośliny synantropijne, ISBN 978-83-7073-514-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2011