Kanguroszczur myszaty
Poturu, kanguroszczur (Potorous tridactylus) to ssak z rodziny kangurowatych. Z wyglądu przypomina szczura. Ma wydłużony pysk, ciało pokryte popielatym lub brunatnym futrem, które na brzuchu jest jaśniejsze. Ma jaśniejszy koniec ogona. Kiedyś pospolity, dzisiaj rzadki.
Występowanie i środowisko
Kanguroszczur zamieszkuje Australię oraz Tasmanię.
Tryb życia i zachowanie
Porusza się na czterech lub tylko na dwóch kończynach. Jest aktywny nocą. Kopie dołki w ziemi, w których zjada pożywienie. Z liści buduje gniazda. Ogon jest używany do noszenia budulca na gniazdo. Jest słabo chwytny. Pomaga utrzymywać równowagę.
Pożywienie
Przyjmuje pokarm roślinny, głównie podziemne części roślin, ziarna, grzyby, czasem zielone części roślin.
Rozmnażanie
Rozmnaża się przez cały rok. Samica rodzi zwykle jedno młode, które rozwija się w dobrze wykształconej torbie.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ssaków
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
Ile śpią ssaki?
Najmniejszy ssak
Największy ssak
Jak dużo jedzą zwierzęta?Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
© medianauka.pl, 2013-02-17, GAT-340