Słonik orzechowiec
(Curculio nucum)

Słonik orzechowiec (Curculio nucum) to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych o baryłkowatym kształcie ciała z długim i cienkim ryjkiem. U samca ryjek jest dużo krótszy niż u samicy. Oczy ciemne, umiejscowione u nasady ryjka. Czułki segmentowane, zakończone buławką. Spód ciała z żółtawymi łuskami. Ryjek stanowi przedłużenie głowy. Dopiero na jego końcu znajduje się niewielki aparat gryzący. Larwa ma żółty kolor i niewielką czerwonawą główkę.

Nazwa gatunku

Słonik orzechowiec (Curculio nucum)

Nazwy obce

angielska: Nut weevil
niemiecka: Haselnussbohrer
francuska: Balanin des noisettes

Pierwsze opisanie gatunku

Brak danych.

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Słonik orzechowiec - mapa występowania w Polsce

Słonik orzechowiec - mapa występowania w Polsce

Wielkość

Długość: od 6 mm do 12 mm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Chrząszcze (Coleoptera)
Rodzina: Ryjkowcowate (Curculionidae)

Występowanie i środowisko

To owad spotykany w Europie, Algierii i Syrii. Występuje dość powszechnie na terenie całej Polski. Preferuje lasy liściaste, ogrody, w zasadzie występuje tam, gdzie rośnie leszczyna.

Tryb życia i zachowanie

Zaledwie w kilka sekund słonik orzechowiec potrafi przebić się przez skorupę niedojrzałego orzecha. Zimuje postać larwalna w ziemi.

Pożywienie

Larwa żywi się orzechami. Osobniki dorosłe zjadają liście leszczyny.

Rozmnażanie

Samica przed złożeniem jaj w maju lub w czerwcu nawierca otwór w skorupie orzecha i dopiero potem składa w nim zaledwie jedno jajo. Z jaja rozwija się larwa, która wyjada miąższ orzecha. Ten spada na ziemię zanim dojrzeje. Larwa wydostaje się na zewnątrz orzecha, zakopuje się w ziemi i zimuje. Przepoczwarza się dopiero wiosną, czasem nawet po kilku latach.