Sroka

Sroka (Pica pica) to pospolity w Polsce czarno-biały ptak o bardzo długim ogonie. Młode sroki mają krótkie ogony. Dzięki białemu brzuchowi i białymi zakończeniami skrzydeł oraz ogonowi łatwo rozpoznać srokę w locie. Samiec i samica są równej wielkości. Podobne też jest ich upierzenie.

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Występowanie i środowisko

Sroka jest rozpowszechniona w całej Europie. Zasiedla otwarte tereny z grupami drzew, ogrody, parki, nierzadki w miastach.

Tryb życia i zachowanie

Jest to gatunek osiadły. Zimą gromadzi się w stada. Lot sroki jest charakterystyczny, falisty. Szybko uderza skrzydłami, po czym następuje faza lotu ślizgowego.

Pożywienie

Sroki zjadają ślimaki, dżdżownice, duże owady, jaja, młode ptaki, padlinę, owoce, nasiona roślin, odpadki.

Rozmnażanie

To gatunek monogamiczny. Gniazdo w formie kuli znajduje się w koronach drzew. Nad gniazdem jest daszek z kolczastych gałązek. Każdego roku sroka buduje nowe gniazdo. Tylko jeden lęg w roku w kwietniu i maju, czasem już na początku marca. Samica składa do 8 jaj w gnieździe. Samica wysiaduje jaja 17-18 dni. Wysiadywanie zaczyna się z chwilą złożenia pierwszego jaja. Pisklęta są więc różnej wielkości. Przez 20 dni pisklęta pozostają w gnieździe. Są gniazdownikami. Po 24 dniach od wylęgu pisklęta są już samodzielne. Pozostają jednak jeszcze długo z rodzicami.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Sroka to ptak objęty w naszym kraju ochroną częściową.

Ciekawostki

Sroki gromadzą zapasy pokarmu i zbierają też różne przedmioty, rzucające się w oczy (błyskotki), ale zdarza się to rzadko.

Sroka wyrządza duże straty w lęgach kuropatw i bażantów.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2009-06-14, GAT-19