© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Szparag lekarski

Szparag lekarski (Asparagus officinalis L.) to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny szparagowatych, popularna jarzyna, uprawiana powszechnie w strefie umiarkowanej, również w naszym kraju. Ma działanie lecznicze.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie w południowej części Europy, na Bliskim Wschodzie, w północnej części Afryki, w Azji i Ameryce Północnej. Zdziczała forma rośnie na zboczach, obszarach zaroślowych na południu Polski.

Kwitnie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest rozgałęziona. Kłącze jest grube, ma mięsiste rozłogi. Pędy są białe, gdy rosną pod ziemią, zielone, gdy rosną nad ziemią.

Liście są drobne, łuskowate i igiełkowate.

Kwiaty są drobne, zielonożółte, na długich szypułkach, dzwonkowate.

Owoc to niewielka zielona jagoda, czerwona po dojrzeniu.

Rozmnażanie

Rozmnażanie poprzez nasiona lub podział z karp.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

Osobom nie posiadającym genu odpowiedzialnego za rozpad asparaginy szparag nadaje charakterystyczny zapach moczowi.

Zdjęcia - galeria

Zbiory i zastosowanie

Surowiec stanowi kłącze.

Zawartość: asparagina (aminokwas), flawonoidy, węglowodany, olejki.

Działanie: moczopędne, nasila diurezę, leczy infekcje układu moczowego, skutecznie zapobiega kamicy nerkowej.

Młode pędy spożywa się jako jarzynę, po uprzednim ugotowaniu najlepiej na parze. Można podawać na zimno lub na ciepło.

© medianauka.pl, 2017-06-18, GAT-4433