Albicja jedwabista, albicja biało-różowa

Albicja jedwabista, albicja biało-różowa (Albizia julibrissin) to drzewo z rodziny motylkowatych o wyjątkowej urodzie. Przypomina nieco mimozę. Pachnie sianem.

Występowanie i środowisko

Drzewo pochodzi z chin i prawdopodobnie Japonii, ale dziś rośnie dziko w południowo-zachodniej części Azji nad Morzem Kaspijskim i Czarnym. W Polsce roślina ta niegdyś była uprawiana jako drzewo ozdobne, ale z uwagi na brak odporności na mróz — dziś nie jest spotykana u nas. Drzewo często sadzone na południu Europy (Grecja) i w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Brak danych.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 12 m.

Korona jest rozłożysta.

Kora jest gładka.

Liście są podwójnie nieparzystopierzaste. Osiągają długość do 50 cm. Listki mają długość około 1 cm. Jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo.

Kwiaty są małe, mają zielono-biały kolor, ale to długie i czerwono-różowe pręciki są najbardziej efektowne. Kwiaty zebrane w główki.

Owoc to strąk o długości do 15 cm.

Rozmnażanie

To drzewo owadopylne.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Albizia philippinensis I.C.Nielsen
Albizia marginata Merr.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

drzewo

Stanowisko

nasłonecznione

Użytek

rośliny ogrodowe

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Tony Russell, Catherine Cutler, Martin Walters – Drzewa świata. Ilustrowana encyklopedia , ISBN 97883242-0842-5, universitas 2004