Błotniarka stawowa, nieruch
(Lymnaea stagnalis)
Błotniarka stawowa, nieruch (Lymnaea stagnalis) to ślimak słodkowodny z rodziny błotniarkowatych o brązowej, szarej lub żółtawej, wieżyczkowatej muszli ze smukłą skrętką. Muszla ma zawsze jednolity odcień barwy. Otwór cienkiej i kruchej muszli jest duży, o ostrych brzegach.
Limnaea stagnalis (Subba Rao, 1989)
niemiecka: Spitzschlammschnecke
czeska: Plovatka bahenní
francuska: Grande limnée
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - tak;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Mięczaki (Mollusca)
Gromada: Ślimaki (Gastropoda)
Rząd: (Basommatophora)
Rodzina: Błotniarkowate (Lymnaeidae)
Występowanie i środowisko
Występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce występuje na terenie całego kraju poza obszarami górskimi. Ślimaka tego można znaleźć w stawach, jeziorach, a także wodach wolno płynących. To bardzo pospolity ślimak, można go znaleźć przy wodnych roślinach.
Tryb życia i zachowanie
Ślimak ten żyje nawet 5 lat.
Pożywienie
To nasz najbardziej żarłoczny wodny ślimak. Odżywia się pokarmem roślinnym, zjada też śluz, skrzek, kokony ślimaków, padlinę.
Rozmnażanie
Okres rozrodu przypada na kwiecień-wrzesień. Ślimaki tego gatunku rozmnażają się poprzez zapłodnienie krzyżowe, ale możliwe jest też samozapłodnienie. Ślimak jaja składa do owalnych kokonów i przytwierdza je do roślin wodnych. W jednym kokonie może być około 100 jaj, a w ciągu miesiąca jeden osobnik może ich złożyć nawet 21. Rozwój embrionalny uzależniony jest od temperatury wody, trwa do miesiąca. W jednym roku pojawiają się nawet dwa pokolenia tego gatunku.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Błotniarka jest odporna na wysychanie i zanieczyszczenie zbiornika wodnego.
Ciekawostki
To nasz największy ślimak wodny.
Stanowi dobrą przynętę na węgorza i łososia.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2016-06-07, GAT-1056
