Chiasognathus grantii
© easyparadise - Fotolia.com
Chiasognathus grantii to gatunek chrząszcza z rodziny jelonkowatych. Charakterystyczne są bardzo rozrośnięte żuwaczki samca, które składają się z odnóg, przypominających rogi. Odnoga górna jest ząbkowana. Czułki zakończone buławką, a u jej nasady znajduje się pęczek jasnych włosków. ciało ma miedziany kolor z zielonoczerwonym i metalicznym połyskiem.
Występowanie i środowisko
To gatunek południowoamerykański (Chile). Występuje w lasach.
Morfologia i anatomia
Samiec osiąga długość ciała zwykle do 7 cm. Zdarzają się też okazy większe (8 cm). Samica jest o połowę mniejsza. Żuwaczki samicy są krótkie, spłaszczone. Odnóża są długie i cienkie. Owłosiony jest prawie cały spód ciała.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Pokrewne gatunki owadów
- ciołek matowy (Dorcus parallelipipedus)
- dębosz żukowaty (Aesalus scarabaeoides)
- jelonek rogacz (Lucanus cervus)
- kostrzeń (Sinodendron cylindricum)
- wynurt (Ceruchus chrysomelinus)
Jaki chrząszcz jest uznawany za największego na świecie? Gdzie żyje i czy odbiega znacznie rozmiarami od krajowych gatunków?
Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
© medianauka.pl, 2018-10-29, GAT-16005