Drzewiak jasnolicy

Drzewiak jasnolicy (Dendrolagus lumholtzi) to ssak z rodziny kangurowatych, jeden z sześciu gatunków kangurów drzewnych. Dawna nazwa tego ssaka to drzewiak Lumholtza. Drzewiak jasnolicy ma długi ogon, wałkowaty, dość cienki. Ubarwienie z wierzchu brązowe, od spodu żółtawe, pysk ciemny, policzki jasne, łapy ciemne.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Drzewiak jasnolicy (Dendrolagus lumholtzi)

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Ssak ten występuje na niewielkim obszarze w Australii, w kilku parkach narodowych na Półwyspie Jork.

Tryb życia i zachowanie

Kangur ten prowadzi nadrzewny i samotniczy tryb życia.

Morfologia i anatomia

Wszystkie łapy w odróżnieniu od innych kangurów mają podobną długość.

Pożywienie

To zwierzę roślinożerne.

Rozmnażanie

Młode mogą przychodzić na świat przez cały rok.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Kangury drzewne mogą na ziemi poruszać się tylko do przodu. Nie potrafią się cofać, chociaż potrafią to robić na drzewie.

Pokrewne gatunki ssaków

Drzewiak dwupręgi (Dendrolagus goodfellowi)

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003