Dydelf północny, opos

Dydelf północny, opos, oposum (Didelphis marsupialis) to ssak z rodziny dydelfowatych. Futro ma barwę zmienną od szarej przez rudą po białą. Futerko złożone z włosów długich, szczeciniastych i krótszych - wełnistych. Zwykle wzdłuż głowy biegną trzy ciemniejsze pasy.

Występowanie i środowisko

Ameryka Południowa, Ameryka Środkowa, Ameryka Północna. Zamieszkuje środowisko leśne.

Tryb życia i zachowanie

Opos jest aktywnym w nocy samotnikiem. Buduje gniazda z liści, traw, patyków. Na północy obszaru występowania jest w zimie nieaktywny nawet przez kilka dni.

Pożywienie

Oposy są wszystkożerne.

Rozmnażanie

Samica ma torbę, w której rozwijają się młode. Rodzi się w jednym miocie 8-18 młodych. Ciąża trwa 12-13 dni, po której młode w torbie matki przyczepiają się do sutek i dalej się rozwijają przez 60-70 dni. Po wyjściu z torby przez miesiąc wędrują z matką przyczepione do jej futra.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Nie jest to gatunek zagrożony wymarciem.

Ciekawostki

Opos jest jedynym torbaczem, który żyje w Ameryce Północnej.

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015