Jastrzębiec kosmaczek
Jastrzębiec kosmaczek (Hieracium pilosella) to gatunek rośliny z rodziny astrowatych o bardzo zmiennym wyglądzie, mające co najmniej kilkadziesiąt podgatunków i wiele mieszańców. Posiada lecznicze właściwości. To także uciążliwy chwast.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Gerry – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Rośnie na suchych murawach, piaskach, wrzosowiskach, przy drogach, suchych łąkach. Gatunek występuje w Europie i Syberii. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju.
Kwitnie w okresie od kwietnia do października.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 5-30(50) cm. Roślina ta posiada ulistnione rozłogi w części nadziemnej.
Łodyga jest pozbawiona liści, nierozgałęziona, wzniesiona.
Liście są łopatkowate lub wąskolancetowate lub eliptyczne, zebrane w różyczkę.
Kwiaty są żółte, zebrane w jeden lub rzadziej dwa koszyczki na szczycie łodygi. Koszyczek ma średnicę 2-3 cm. Kwiaty brzeżne mają czerwony pasek
Owocem jest niełupka z puchem kielichowym.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
W dużych ilościach jest rośliną trującą dla owiec.
Gatunek ten należy do rodzaju Hieracium, który obejmuje tak wiele taksonów - gatunków, podgatunków i mieszańców, że przekracza liczbę wszystkich gatunków naczyniowych Polski. W opublikowanych do tej pory kluczach można znaleźć jedynie gatunki "główne".
Zbiory i zastosowanie
Jastrzębiec kosmaczek zawiera pochodne kumaryny, gorycz, kwas kawowy, śluz, gorycz, garbniki. Bywa stosowany na pobudzenie przemiany materii, na wrzody, jako środek rozkurczowy. Ma właściwości moczopędne i żółciopędne, antynowotworowe, przeciwcukrzycowo, przeciwzapalnie.
Zioło to stosuje się w postaci nalewki, wyciągów i naparów.
Parametry
bylina
nasłonecznione
łąkowe
synantropijne
murawy
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
© medianauka.pl, 2020-02-27, GAT-13859