Wężymord hiszpański, czarny korzeń, skorzonera

Wybrane odmiany:

 

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Wężymord hiszpański, czarny korzeń, skorzonera (Scorzonera hispanica)

© HVPM dev – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL - obcy

To roślina uprawna i przejściowo dziczejąca. Występuje na stepach, w zaroślach i lasach. Uprawiana głównie na południu Europy.

Kwitnie w okresie od końca maja do początku sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 40-120 cm.

Łodyga jest gałęzista.

Liście odziomkowe są podługowate, wąsko lub szerokolancetowate, całobrzegie, o długości 10-35 cm. Liście łodygowe mniejsze, siedzące.

Kwiaty są żółte.

Korzeń ma czarny kolor z wierzchu, wewnątrz jest białawy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

W starożytnym Rzymie skorzonera była stosowana przy ukąszeniach żmii i dżumie.

Aby korzenie nie zmieniały barwy podczas obierania należy to czynić pod bieżącą wodą i zanurzać je po obraniu w wodzie z octem lub mąką.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Kwitnie wężymord hiszpański.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Parametry

Kolor kwiatów

żółty kwiat
Grupa

bylina
Stanowisko

nasłonecznione
Środowsko

leśne
murawy
Użytek

warzywa
Jadalność

Gatunek jadalny

uprawa

Uprawa

Czynności i właściwościOpis
Odczyn glebyOdczyn najlepiej obojętny.
pH 6.5-7.5
Właściwości glebyPodłoże głęboko spulchnione, luźne, gliniaste, próchnicze.
ZmianowanieZalecana jest 3-4-letnia przerwa w uprawie po sobie.
Czas uprawyJeden rok.
NawożenieNawozimy niezbyt intensywnie w trzech porcjach (gdy wzejdą nasiona, lipiec, sierpień).
StanowiskoNasłonecznione, ciepłe.
Choroby i szkodnikiMączniak prawdziwy, gryzonie.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
  • Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
  • Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001

© medianauka.pl, 2020-03-24, GAT-13824
Data aktualizacji artykułu: 2020-04-22




©® Media Nauka 2008-2023 r.