Wężymord hiszpański, czarny korzeń, skorzonera

Wybrane odmiany:

'Flandria' - odmiana odporna na pośpiechy.
'Hoffmann's Schwarze Pfahl' - odmiana o gładkich, długich i grubych korzeniach.

Występowanie i środowisko PL

To roślina uprawna i przejściowo dziczejąca. Występuje na stepach, w zaroślach i lasach. Uprawiana głównie na południu Europy.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od końca maja do początku sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 40-120 cm.

Łodyga jest gałęzista.

Liście odziomkowe są podługowate, wąsko lub szerokolancetowate, całobrzegie, o długości 10-35 cm. Liście łodygowe mniejsze, siedzące.

Kwiaty są żółte.

Korzeń ma czarny kolor z wierzchu, wewnątrz jest białawy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

W starożytnym Rzymie skorzonera była stosowana przy ukąszeniach żmii i dżumie.

Aby korzenie nie zmieniały barwy podczas obierania należy to czynić pod bieżącą wodą i zanurzać je po obraniu w wodzie z octem lub mąką.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: leśne, murawy.
Użytek: warzywa.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=14.
Status popularności rośliny: gatunek powszechnie znany, roślina bardzo popularna, znajduje się pośród 100 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek jadalny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				◂	●	●	▸					Kwitnie wężymord hiszpański.

Uprawa

Czynności i właściwości	Opis
Odczyn gleby	Odczyn najlepiej obojętny. pH 6.5-7.5
Właściwości gleby	Podłoże głęboko spulchnione, luźne, gliniaste, próchnicze.
Zmianowanie	Zalecana jest 3-4-letnia przerwa w uprawie po sobie.
Czas uprawy	Jeden rok.
Nawożenie	Nawozimy niezbyt intensywnie w trzech porcjach (gdy wzejdą nasiona, lipiec, sierpień).
Stanowisko	Nasłonecznione, ciepłe.
Choroby i szkodniki	Mączniak prawdziwy, gryzonie.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015