Mniszek pospolity, mniszek lekarski
Taraxacum officinale
Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale Web.) to pospolita bylina lecznicza z rodziny astrowatych. Znamy wiele podgatunków, form mniszka, które czasem są uznawane za odrębne gatunki. W uprawach stanowi pospolity chwast. To także roślina miododajna. To znany powszechnie dmuchawiec, mlecz.
Taraxacum officinale Web.
niemiecka: Gewöhnlicher Löwenzahn
czeska: Pampeliška lékařská
hiszpańska: Achicoria amarga
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - tak;
Ameryka Środkowa - tak;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Astrowce (Asterales)
Rodzina: Astrowate, złożone (Asteraceae)
Występowanie i środowisko
Rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach, terenach ruderalnych, także w świetlistych lasach. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Występuje na terenie całej Polski. Lubi stanowiska dobrze nasłonecznione. Jest obecny na wszystkich kontynentach poza Antarktydą.
Kwitnie od kwietnia do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 5-50 cm.
Łodyga jest wzniesiona, w środku pusta, pojedyncza, naga, bezlistna z pojedynczym koszyczkiem kwiatowym.
Liście tworzą rozetę, są podługowolancetowate lub lancetowate, zielone, wcinane w różny sposób, czasem wcięcia są tak głębokie, że liść składa się niemalże z trójkątnych odcinków.
Kwiaty są w koszyczku, wszystkie kwiaty są języczkowate, mają intensywnie żółty kolor.
Owoc to niełupka z długim dzióbkiem. Puch kielichowy jest pojedynczy.
Korzeń jest gruby, palowy.
Rozmnażanie
Mniszek jest zapylany przez owady. Nasiona są unoszone z wiatrem, dzięki czemu roślina może się pojawić w najmniej oczekiwanych miejscach, na przykład na dachu lub w rynnie.
Ochrona i zagrożenia
Nie wymaga ochrony.
Ciekawostki
Roślina ta ma wiele innych potocznych nazw. Są to: dmuchawiec, mlecz, męska stałość, lwi ząb, pępawa.
Zbiory i zastosowanie
Ma doskonałe właściwości żółciopędne, oczyszczające krew, pobudzające i poprawiające przemianę materii.
Młode liście można stosować do sałatek.
Nie należy przesadzać z ilością. Wielkie ilości tego zioła mają trujące właściwości.
Surowiec: korzeń, korzeń z zielem, liść, rzadziej kwiat.
Pozyskiwanie: zwykle ze stanowisk naturalnych.
Napar: Dwie łyżki rozdrobnionego suszu z korzenia z zielem zalewamy wrzątkiem i zaparzamy pod przykryciem przez 10 minut. Po przecedzeniu pijemy 2-3 razy dziennie jako środek moczopędny, oczyszczający organizm, przy niewydolności nerek.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2017-06-08, GAT-4422
