Mniszek pospolity, mniszek lekarski

Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale Web.) to pospolita bylina lecznicza z rodziny astrowatych. Znamy wiele podgatunków, form mniszka, które czasem są uznawane za odrębne gatunki. W uprawach stanowi pospolity chwast. To także roślina miododajna. To znany powszechnie dmuchawiec, mlecz.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

Strona zielnika autorstwa Katarzyny Koc © Strona zielnika autorstwa Katarzyny Koc, zdjęcie: medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach, terenach ruderalnych, także w świetlistych lasach. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Występuje na terenie całej Polski. Lubi stanowiska dobrze nasłonecznione. Jest obecny na wszystkich kontynentach poza Antarktydą.

Kwitnie od kwietnia do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 5-50 cm.

Łodyga jest wzniesiona, w środku pusta, pojedyncza, naga, bezlistna z pojedynczym koszyczkiem kwiatowym.

Liście tworzą rozetę, są podługowolancetowate lub lancetowate, zielone, wcinane w różny sposób, czasem wcięcia są tak głębokie, że liść składa się niemalże z trójkątnych odcinków.

Kwiaty są w koszyczku, wszystkie kwiaty są języczkowate, mają intensywnie żółty kolor.

Owoc to niełupka z długim dzióbkiem. Puch kielichowy jest pojedynczy.

Korzeń jest gruby, palowy.

Rozmnażanie

Mniszek jest zapylany przez owady. Nasiona są unoszone z wiatrem, dzięki czemu roślina może się pojawić w najmniej oczekiwanych miejscach, na przykład na dachu lub w rynnie.

Ochrona i zagrożenia

Nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

Roślina ta ma wiele innych potocznych nazw. Są to: dmuchawiec, mlecz, męska stałość, lwi ząb, pępawa.

Zbiory i zastosowanie

Ma doskonałe właściwości żółciopędne, oczyszczające krew, pobudzające i poprawiające przemianę materii.

Młode liście można stosować do sałatek.

Nie należy przesadzać z ilością. Wielkie ilości tego zioła mają trujące właściwości.

Surowiec: korzeń, korzeń z zielem, liść, rzadziej kwiat.

Pozyskiwanie: zwykle ze stanowisk naturalnych.

Napar: Dwie łyżki rozdrobnionego suszu z korzenia z zielem zalewamy wrzątkiem i zaparzamy pod przykryciem przez 10 minut. Po przecedzeniu pijemy 2-3 razy dziennie jako środek moczopędny, oczyszczający organizm, przy niewydolności nerek.