Stokrotka pospolita

Stokrotka pospolita (Bellis perennis) to pospolita, wieloletnia roślina z rodziny złożonych o leczniczych właściwościach. Znanych jest wiele odmian ogrodowych. To jeden z najbardziej rozpoznawalnych kwiatów.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek występuje w Europie, Azji i północnej części Afryki. To pospolita roślina rosnąca na łąkach, pastwiskach, w miejscach ruderalnych, przy drogach, spotykana także w uprawach jako kwiat ozdobny. Występuje na terenie całej Polski. Preferuje glebę lekko wilgotną o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Kwitnie w okresie od marca do początku grudnia. W wyjątkowych warunkach przez cały rok.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 5-20 cm.

Łodyga jest wzniesiona, pozbawiona liści.

Liście tylko odziomkowe, zebrane w rozetę, mają łopatkowaty kształt, są brzegiem ząbkowane.

Kwiaty są zebrane w koszyczek, pojedynczy na szczycie łodygi, ma średnicę do 3 cm. Kwiaty języczkowate są białe, czerwono nabiegłe. Kwiaty wewnętrzne rurkowate, żółte. Kwiaty zamykają się na noc.

Owoc to niełupka o jajowatym kształcie.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zbiory i zastosowanie

Surowcem zielarskim są kwiaty, rzadziej liście. Napar stosuje się na obniżenie ciśnienia krwi, na kamicę nerkową. Ziele to ma także działanie przeciwgrzybiczne.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●	●	●	●	●	●	●	●	▸	Kwitnie stokrotka pospolita.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

łąkowe
synantropijne

Użytek

zioła
rośliny ogrodowe
roślina lecznicza

Pokrewne gatunki roślin

Słonecznik bulwiasty, topinambur (Helianthus tuberosus)

Ostropest plamisty (Silybum marianum)

Chryzantema, chryzantema wielkokwiatowa (Chrysanthemum grandiflorum)

Stewia (Stevia rebaudiana)

Wrotycz zwyczajny, wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare)

Wężymord hiszpański, czarny korzeń, skorzonera (Scorzonera hispanica)

Rudbekia owłosiona (Rudbeckia hirta)

Bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

Chaber bławatek (Centaurea cyanus)

Cykoria endywia (Cichorium endivia)

Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012
Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011