Jer

Jer (Fringilla montifringilla) to ptak z rodziny ziarnojadów, który jest nieco podobny do zięby zwyczajnej. Pierś i boki oraz fragmenty skrzydeł są pomarańczowe. Spód i kuper są białe. Grzbiet i głowa są ciemne w okresie godów, poza tym ciemno-płowe. Samiec w szacie godowej ma ciemny dziób. W szacie spoczynkowej dziób jest żółtawy z ciemnym końcem. Samica jest brązowa i szara.

Samiec jera w szacie spoczynkowej © Matteo - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Ptak ten gniazduje w Azji. Zimę spędza w Europie oraz na południu Azji. W Polsce ptaki te można obserwować dość licznie podczas wędrówek. Zatrzymują się u nas na polach uprawnych, w lasach bukowych.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny, a migracja odbywa się w nocy. Bywa że przyłącza się w okresie rozrodu do kolonii kwiczoła. Tylko nieliczne osobniki u nas zimują. Jera można spotkać w Polsce również latem.

Pożywienie

W zimie ptaki te żerują w lasach bukowych, zjadając nasiona buka. Zjadają też nasiona innych roślin. W okresie rozrodu zjadają też bezkręgowce.

Rozmnażanie

Jer wyprowadza 1-2 lęgi w ciągu roku. Gniazduje wysoko na drzewie. Budulcem na gniazdo są mchy i porosty, trawy oraz kora. Spoiwem są pajęczyny. Wyściółkę stanowi wełna, lub puch roślinny, pióra, sierść. Samica składa 5-7 jaj w okresie od maja do lipca. Inkubacja trwa 11-12 dni. Samica wysiaduje jaja sama, samiec pomaga karmić młode. Młode potrafią latać po dwóch tygodniach od wyklucia.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce jer podlega ochronie ścisłej.

Ciekawostki

Jer to ptak, który gromadzi się w największe stada ze wszystkich ptaków europejskich. Jedno stado może liczyć nierzadko kilka milionów osobników. Największe zanotowane stado liczyło 20 milionów ptaków.

To najlepiej migrujący ptak pośród wszystkich zięb.