Zięba

Zięba (Fringilla coelebs) to niewielki, wielkości wróbla, chroniony ptak z podrodziny łuszczaków. Ubarwienie wiosenne samca jest popielate na karku i wierzchu głowy, brązowe na grzbiecie, zielone na kuprze, czarne na czole. Na skrzydle znajdują się dwa charakterystyczne prążki w kolorze białym. Pierś jest różowa, brzuch biały. Na jesień barwy płowieją. Samica ma głowę, grzbiet i przód brunatnoszare. Samiec i samica są tej samej wielkości.

Samiec zięby © medianauka.pl

Nazwa gatunku

Zięba

Nazwa łacińska

Fringilla coelebs

Nazwy obce

angielska: Eurasian Chaffinch, Chaffinch, Common Chaffinch
niemiecka: Buchfink
czeska: Pěnkava obecná
francuska: Pinson des arbres
hiszpańska: Pinzón vulgar

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 14 cm do 16 cm
Długość ogona: 7 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 25 cm do 29 cm.
Ciężar: od 18 g do 29 g

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Ziarnojady, łuszczaki (Fringillidae)

Głos

Odzywa się zwykle krótkim "pink". Podczas lotu głos brzmi: "djyb", a wołanie na deszcz brzmi: "wryjt". Ptak ten śpiewa powtarzając wielokrotnie tę samą konfigurację dźwięków. Śpiew ten jest różny w różnych rejonach świata (występują lokalne dialekty).

Jaja

Średnie wymiary: 19,3 mm × 14,7 mm

Występowanie i środowisko

Europa, Syberia, Azja Mniejsza, północna Afryka. Zamieszkuje lasy i parki, jesienią także pola. W Polsce jest licznym ptakiem lęgowym. Występuje w lasach, zakrzewieniach, parkach, ogrodach.

Tryb życia i zachowanie

Zięba jest ptakiem wędrownym. Przylatuje do nas w marcu i kwietniu, odlatuje we wrześniu i październiku na zachód lub południe Europy. Czasem, szczególnie samce, zimują w Polsce. Zięba lata lotem falistym.

Pożywienie

Zięby zjadają nasiona traw, ziół,drzew iglastych, zboża, bukiew, owoce runa leśnego, zaś pisklęta zjadają pajęczaki i owady, szczególnie mrówki, mszyce, gąsienice. Same latem też żywią się w znacznej mierze owadami.

Rozmnażanie

Otwarte, gniazdo o grubych ścianach buduje w rozmaitych miejscach. Zbudowane jest misternie z mchu i traw, zamaskowane pajęczynami, kokonami owadów, wyściełane włosiem, pierzem. Samica 1-2 razy do roku składa 4-6 jaj, które wysiaduje przez 12-13 dni. Młode opuszczają gniazdo po 13-14 dniach. Pierwszy leg ma miejsce w kwietniu, drugi w maju.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

W okresie przelotów na Mierzei Wiślanej obserwowano przelot do około 1 miliona osobników w ciągu dnia.

Zięba to jeden z najbardziej pospolitych ptaków europejskich.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2013-06-12, GAT-591