Jeż zachodni, jeż europejski

Jeż zachodni, jeż europejski (Erinaceus europaeus) to gatunek owadożernego ssaka z rodziny jeżowatych. To nasz największy jeż. Z wierzchu ciało jeża pokryte jest kolcami. Ich ubarwienie jest żółtawe z ciemną przepaską mniej więcej w środku. Spód ciała jest żółty lub brązowy (u jeża wschodniego białawy).

Występowanie i środowisko PL

To gatunek europejski. W Polsce jeż zachodni zamieszkuje zachodnią cześć kraju. Nie stroni od zabudowań ludzkich, nawet miast. Jeż europejski został introdukowany w Nowej Zelandii.

Tryb życia i zachowanie

W razie zagrożenia jeż zachodni zwija się w kulkę. Jest aktywny o zmroku i w nocy. Od połowy października do kwietnia zapada w sen zimowy. Kryje się w norach, pod korzeniami, w stertach gałęzi. Zwierzę to żyje do 10 lat.

Morfologia i anatomia

Osiąga ciężar ciała 1400 g. Długość ciała wynosi 20-35 cm, w tym ogona - 4-5 cm.

Pożywienie

Poluje na owady, mięczaki, dżdżownice i drobne kręgowce, także wypija jaja ptaków. Rośliny zjada tylko w okresie braki innego pokarmu.

Rozmnażanie

Okres godowy trwa od maja do września. Jeż ten wyprowadza do 2 miotów w ciągu roku. Po ciąży trwającej 5-6 tygodni samica rodzi 3-8 młodych. Młode mają miękkie kolce, które dopiero po 5 tygodniach stają się twarde.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek ten znajduje się pod ochroną w Polsce.

Ciekawostki

Na ciele jeża zachodniego znajduje się około 7000 kolców!

Wbrew powszechnemu sądowi, jakoby jeż nosił jabłka, inne owoce, czy grzyby na swoich kolcach, tak nie jest. To wybitny mięsożerca.

Pytania

Czym się różni jeż wschodni od zachodniego?

Jeż zachodni jest większy i nigdy nie ma białego spodu.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
●	●	●	▸						◂	●	●	Trwa sen zimowy jeża zachodniego.
				●	●	●	●	●				Trwa okres rozrodu jeża zachodniego.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki ssaków

Jeż wschodni
Erinaceus roumanicus

Jeżowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015