Koczkodan czarnosiwy
(Cercopithecus mitis)

Koczkodan czarnosiwy (Cercopithecus mitis) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Samce są znacznie większe od samic. Futro jest niebiesko-szare, żółto nakrapiane, grzbiet jest w kolorze rudawym. Ma szarą twarz, nad oczami do uszu biegnie wąski biały pasek. Szyja czasem jest jasna.

© Impala - Fotolia.com

Nazwa gatunku

Koczkodan czarnosiwy (Cercopithecus mitis)

Synonimy

Cercopithecus albogularis (Sykes, 1821)

Nazwy obce

angielska: Blue Monkey, Samango, Golden Monkey, Diademed Monkey, Sykes' Monkey
niemiecka: Diademmeerkatze
francuska: Cercopithèque À Diadème
hiszpańska: Cercopiteco de diadema, mono azul

Pierwsze opisanie gatunku

Wolf, 1822

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: 60 cm
Długość ogona: 75 cm

Podgatunki

C. m. albogularis (Sykes, 1831)
C. m. albotorquatus de Pousargues, 1896
C. m. boutourlinii Giglioli, 1887
C. m. doggetti Pocock, 1907
C. m. erythrarchus Peters, 1852
C. m. francescae Thomas, 1902
C. m. heymansi Colyn & Verheyen, 1987
C. m. kandti Matschie, 1905
C. m. kolbi Neumann, 1902
C. m. labiatus I. Geoffroy, 1842
C. m. mitis Wolf, 1822
C. m. moloneyi Sclater, 1893
C. m. monoides I. Geoffroy-Saint. Hilaire, 1841
C. m. opisthostictus Sclater, 1894
C. m. schoutedeni Schwarz, 1928
C. m. stuhlmanni Matschie, 1893
C. m. zammaronoi De Beaux, 1924

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Naczelne (Primates)
Rodzina: Małpy wąskonose (Cercopithecidae)

Występowanie i środowisko

Lasy górskie i sawanny Afryki.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi nadrzewny tryb życia.

Pożywienie

Brak danych.

Rozmnażanie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Podgatunek C. m. heymansi jest bliski zagrożenia wyginięciem (NT), zaś podgatunki C. m. albotorquatus, C. m. boutourlinii, C. m. labiatus są narażone na wyginięcie (VU). Podgatunek C. m. kandti jest zagrożony wyginięciem (EN). Podgatunek C. m. schoutedeni oraz C. m. zammaronoi są krytycznie zagrożone wymarciem (CR).

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2013-01-12, GAT-306