Koczkodan górski
Koczkodan górski (Cercopithecus lhoesti) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Ma długie i gęste owłosienie, ciemne, kasztanowate na grzbiecie i białe na bokobrodach i szyi. Twarz nie jest owłosiona, koloru ciemnego.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
⤢ POWIĘKSZ








Występowanie i środowisko
Zamieszkuje środkowo-wschodnią Afrykę. Spotkać go można w górskich lasach do wysokości 2500 m n.p.m. Żyje między innymi na zboczach góry Kilimandżaro.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi naziemny i nadrzewny tryb życia. Tworzy stada liczące zwykle po kilkanaście osobników, zdarzają się też stada złożone z kilkuset małp.
Pożywienie
Zjada przede wszystkim jagody i liście. Dietę uzupełnia owadami.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 6-7 miesięcy. Samica rodzi zwykle 1 młode. Dojrzewa w wieku 4-5 lat.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ssaków
Wiadomości

Nowy koczkodan górski we Wrocławiu
2 sierpnia br. we wrocławskim zoo przyszedł na świat koczkodan górski przedstawiciel gatunku zagrożonego wyginięciem. Jest ich zaledwie 66 osobników w 13 ogrodach zoologicznych na świecie, ale nie wiadomo ile ich żyje w środowisku naturalnym. Podejrzewa się, że status narażonych na wyginięcie (UV) jest nieaktualny, a populacja może być szczątkowa. Powodem jest działalność człowieka w rejonie występowania koczkodanów (środkowa Afryka), gdzie siedliska przekształcane są na pola uprawne czy kopalnie, a same zwierzęta zabijane dla mięsa.
Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
© medianauka.pl, 2013-11-13, GAT-637
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003