Koczkodan górski

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Koczkodan górski (Cercopithecus lhoesti) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Ma długie i gęste owłosienie, ciemne, kasztanowate na grzbiecie i białe na bokobrodach i szyi. Twarz nie jest owłosiona, koloru ciemnego.

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje środkowo-wschodnią Afrykę. Spotkać go można w górskich lasach do wysokości 2500 m n.p.m. Żyje między innymi na zboczach góry Kilimandżaro.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi naziemny i nadrzewny tryb życia. Tworzy stada liczące zwykle po kilkanaście osobników, zdarzają się też stada złożone z kilkuset małp.

Pożywienie

Zjada przede wszystkim jagody i liście. Dietę uzupełnia owadami.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 6-7 miesięcy. Samica rodzi zwykle 1 młode. Dojrzewa w wieku 4-5 lat.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Wiadomości

Nowy koczkodan górski we Wrocławiu

2 sierpnia br. we wrocławskim zoo przyszedł na świat koczkodan górski przedstawiciel gatunku zagrożonego wyginięciem. Jest ich zaledwie 66 osobników w 13 ogrodach zoologicznych na świecie, ale nie wiadomo ile ich żyje w środowisku naturalnym. Podejrzewa się, że status narażonych na wyginięcie (UV) jest nieaktualny, a populacja może być szczątkowa. Powodem jest działalność człowieka w rejonie występowania koczkodanów (środkowa Afryka), gdzie siedliska przekształcane są na pola uprawne czy kopalnie, a same zwierzęta zabijane dla mięsa.

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003