Kormoran czubaty

Kormoran czubaty (Phalacrocorax aristotelis) to przedstawiciel rodziny kormoranów o czarnym ubarwieniu z zielonym nalotem. Nazwa wywodzi się od czubka na głowie, który pojawia się w szacie godowej. Młode mają brązowe upierzenie z białą plamą na szyi. W okolicach policzków występuje jaskrawo-żółta plama.

Nazwa gatunku

Kormoran czubaty

Nazwa łacińska

Phalacrocorax aristotelis

Nazwy obce

angielska: European Shag, Shag
niemiecka: Krähenscharbe
czeska: Kormorán chocholatý
francuska: Cormoran huppé
hiszpańska: Cormorán moñudo

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1761)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Kormoran czubaty - mapa występowania na świecie

Kormoran czubaty - mapa występowania na świecie

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 75 cm
Ciężar: od 1.7 kg do 2 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Pełnopłetwe (Pelecaniformes)
Rodzina: Kormorany (Phalacrocoracidae)

Występowanie i środowisko

Wybrzeża Europy i Afryki północnej. W Polsce wyjątkowo rzadki. Preferuje otwarte morze i wody przybrzeżne. Unika zbiorników wody słodkiej.

Tryb życia i zachowanie

Jest ptakiem morskim. Poluje na ryby w większej odległości od brzegu morza niż kormoran czarny. Wędrowny lub osiadły. Lata nisko nad wodą. Uderza skrzydłami szybciej niż kormoran czarny.

Pożywienie

Zjada ryby morskie.

Rozmnażanie

Gnieździ się w koloniach na skalistych brzegach morskich. Gniazdo zbudowane jest z morszczynu.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria