Kormorany

Kormorany (Phalacrocoracidae) to rodzina ptaków z rzędu pełnopłetwych . Rodzina ta liczy 1 rodzaj z 39 gatunkami. W Polsce żyją 1 gatunek z tej rodziny ptaków. Wiele gatunków jest endemitami.

Wygląd

To duże ptaki o wydłużonym ciele, długiej szyi, zagiętym na samym końcu dziobie. Nogi przesunięte ku tyłowi. Ubarwienie najczęściej czarne, rzadziej brązowe, czasem występuje zielony pobłysk.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Kormoran czarny PL Lęgowy Nieliczny

Phalacrocorax carbo

Kormoran czarny to ptak prawie cały czarny. W szacie godowej ma zielonkawy z metalicznym połyskiem grzbiet. Dzisiaj jego populacja jest duża i zaczyna się mówić o nim jak o szkodniku.

Kormoran czubaty PL Zalatujący

Phalacrocorax aristotelis

Kormoran czubaty to morski ptak o czarnym upierzeniu, kilka razy obserwowany w naszym kraju. Nazwa wywodzi się od czubka na głowie, który pojawia się w szacie godowej. Młode mają brązowe upierzenie z białą plamą na szyi.

Kormoran mały PL Zalatujący !

Phalacrocorax pygmaeus

Kormoran mały (Phalacrocorax pygmaeus) to ptak z rodziny kormoranów. To nasz najmniejszy kormoran. Ma dość krótką szyję, dziób i długi ogon. W szacie godowej z początku ptaki mają czarne upierzenie z białymi, nitkowatymi piórami.

Kormoran bruzdodzioby

Phalacrocorax sulcirostris

Kormoran bruzdodzioby (Phalacrocorax sulcirostris) to gatunek ptaka z rodziny kormoranów. Upierzenie czarne.

Kormoran czerwonoczelny

Phalacrocorax urile

Kormoran czerwonoczelny (Phalacrocorax urile) to gatunek ptaka z rodziny kormoranów. Upierzenie w szacie letniej czarne. Na głowie dwa czubki - jeden na czole, drugi na potylicy.

Kormoran nakrapiany

Phalacrocorax punctatus

Kormoran nakrapiany (Phalacrocorax punctatus) to gatunek ptaka z rodziny kormoranów. Upierzenie z wierzchu brązowe. Widoczne liczne czarne kropki, układające się jakby w siatkę.

Kormoran rogaty

Phalacrocorax auritus

Kormoran rogaty (Phalacrocorax auritus) to gatunek ptaka z rodziny kormoranów, żyjący w Ameryce Północnej. To dość duży ptak. Ma wydłużone ciało, długą szyję. Dziób jest zagięty na samym końcu.

Kormoran skalny

Phalacrocorax magellanicus

Kormoran skalny (Phalacrocorax magellanicus) to ptak z rodziny kormoranów. Ubarwienie czarno-białe. Spód, gardło i plamy po bokach głowy są białe. Dziób czarny, na końcu haczykowato wygięty w dół.

Kormoran srokaty

Phalacrocorax varius

Kormoran srokaty (Phalacrocorax varius) to ptak z rodziny kormoranów. Upierzenie z wierzchu i całe skrzydła są czarne, spód i cześć dolna głowy są białe. Między okiem a nasadą jasnego dzioba znajduje się żółta plama.

Zdjęcia - galeria

Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.

Inne gatunki

kormoran etiopski (Phalacrocorax africanus)
kormoran niebieskooki (Phalacrocorax atriceps)
kormoran peruwiański (Phalacrocorax bougainvillii)
kormoran antarktyczny (Phalacrocorax bransfieldensis)
kormoran czarnoszyi (Phalacrocorax campbelli)
kormoran przylądkowy (Phalacrocorax capensis)
kormoran japoński (Phalacrocorax capillatus)
kormoran szorstkodzioby (Phalacrocorax carunculatus)
kormoran nowozelandzki (Phalacrocorax chalconotus)
kormoran łuskowany (Phalacrocorax colensoi)
kormoran koroniasty (Phalacrocorax coronatus)
kormoran zielonolicy (Phalacrocorax featherstoni)
kormoran czarnoczelny (Phalacrocorax fuscescens)
kormoran indyjski (Phalacrocorax fuscicollis)
kormoran czerwononogi (Phalacrocorax gaimardi)
kormoran południowy (Phalacrocorax georgianus)
kormoran nielotny (Phalacrocorax harrisi)
kormoran alaskański (Phalacrocorax kenyoni)
kormoran żałobny (Phalacrocorax melanogenis)
kormoran białolicy (Phalacrocorax melanoleucos)
kormoran białorzytny (Phalacrocorax neglectus)
kormoran skromny (Phalacrocorax niger)
kormoran arabski (Phalacrocorax nigrogularis)
kormoran białoskrzydły (Phalacrocorax nivalis)
kormoran oliwkowy (Phalacrocorax olivaceus)
kormoran plamisty (Phalacrocorax onslowi)
kormoran krasnolicy (Phalacrocorax pelagicus)
kormoran modrogardły (Phalacrocorax penicillatus)
kormoran okularowy (Phalacrocorax perspicillatus †)
kormoran wspaniały (Phalacrocorax purpurascens)
kormoran wyspowy (Phalacrocorax ranfurlyi)
kormoran kergueleński (Phalacrocorax verrucosus)

Występowanie i środowisko

Żyją nad brzegami mórz, rzek i jezior na wszystkich kontynentach świata.

Tryb życia i zachowanie

Bardzo dobrze latają, pływają i nurkują. Pod wodą wytrzymują zwykle ponad minutę (niektóre gatunki nawet 4 minuty) i potrafią zanurkować na głębokość 10 m. Upierzenie przemaka. Często suszą pióra rozpościerając skrzydła podczas odpoczynku. Po wodzie pływają w dużym zanurzeniu ciała. Zdobycz ścigają pod wodą wiosłując tylko nogami. Pełne morze jest dla kormoranów niedostępne.

Morfologia i anatomia

Kormorany mają dużą objętość krwi w stosunku do masy całego ciała, co umożliwia im magazynowanie dużej ilości tlenu.

Rozmnażanie

Gnieździ się w koloniach. Kredowoniebieskie, wysłużone jaja wysiaduje samiec i samica. Okres inkubacji trwa 28-32 dni. Oboje opiekują się także pisklętami. Młode są gniazdownikami.

Pożywienie

Kormorany żywią się rybami i morskimi bezkręgowcami. Dzienna minimalna porcja żywności wynosi 0,5 kg. Kormorany zapewniają sobie taką ilość w ciągu 2 krótkich polowań. Są bardzo sprawnymi łowcami.

Ochrona i zagrożenia

Kormoran plamisty i nielotny są uznane za zagrożone na wyginięcie, 8 innych gatunków za narażone. W XIX w. wymarł kormoran okularowy, który występował wyłącznie na Wyspie Beringa. Kormorany są znienawidzone przez hodowców ryb, gdyż w krótkim czasie kormorany potrafią poczynić znaczne szkody w hodowlach. Ptaki są więc zabijane. Mimo to większość kormoranów nie jest zagrożona wyginięciem.

Kalendarz przyrody

Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
	◂	●	▸									Kormoran czarny: Kormorany przylatują do Polski.
			◂	●	▸							Kormoran czarny: Trwa okres lęgowy kormorana czarnego.
							◂	●	●			Kormoran czarny: Kormorany odlatują na zimowiska. W końcu sierpnia gromadzą się nad wybrzeżem morza i późną jesienią wędrują wzdłuż morza nad Morze Śródziemne.
			◂	●	●	▸						Kormoran mały: Okres lęgowy kormorana małego.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Oznaczenia

Poniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń gatunków.

Występowanie w Polsce

- gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r.

PL - wtórnie

- gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje.

PL - obserwacje dawne

- gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950.

PL - hodowla

- gatunek hodowlany.

Liczebność

Podana liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce).

Bardzo liczny

- 3 000 001 - 30 000 000

Liczny

- 300 001 - 3 000 000

Średnio liczny

- 30 001 - 300 000

Nieliczny

- 3001 - 30 000

Bardzo nieliczny

- 301 - 3 000

Skrajnie nieliczny

- 1 - 300

Status

Lęgowy

- gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju.

Lęgowy sporadycznie

- gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie.

Przelotny/przylatujący

- gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska.

Zalatujący

- gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie.

Zalatujący wyjątkowo

- gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji).

- gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej ochronie.

Najmniejsze ptaki na świecie