Kszyk

Kszyk (Gallinago gallinago) to ptak z rodziny bekasów o bardzo długim dziobie. Upierzenie brązowe z ciemnym rysunkiem. Na głowie znajdują się żółtawe, podłużne paski. Od spodu ptak jest biały. Koniec ogona jest pomarańczowy. Brak dymorfizmu płciowego.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten występuje w Europie, Azji i Afryce. W Polsce nie jest liczny. Spotkać go można na torfowiskach, podmokłych łąkach, mokradłach, także w lasach. Podczas wędrówek stada odpoczywają także przy zbiornikach wody.

Tryb życia i zachowanie

Jest to ptak wędrowny. Poza lęgami tworzy stada. Przejawia aktywność dzienną i nocną. Dziób służy mu do sondowania podłoża w poszukiwaniu pożywienia. Kszyk podczas lotu wydaje beczący odgłos, wydawany przez wibrujące skrajne sterówki.

Morfologia i anatomia

Kszyk osiąga długość od 25 do 29 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi od 39 cm do 45 cm. Waga tego ptaka wynosi od 80 g do 170 g.

Pożywienie

Kszyk zjada owady, dżdżownice, mięczaki i nasiona roślin.

Rozmnażanie

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg. Samiec odbywa lot tokowy. Samica zakłada gniazdo na kępie traw ponad lustrem wody. Samica składa zwykle 4 jaja w kwietniu lub maju. Okres wysiadywania trwa 18-20 dni. Samiec przejmuje pisklęta, które pierwsze wykluły się. Po 3 tygodniach młode są już zdolne do lotu.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce kszyki są objęte ścisłą ochroną. Gatunek ten wymaga ochrony czynnej.

Ciekawostki

Dawna nazwa tego ptaka to bekas, wywodząca się od charakterystycznego odgłosu beczenia, jaki wydają samce podczas lotu godowego (odgłos wydawany jest przez skrajne sterówki).