Kulik wielki
(Numenius arquata)
Kulik wielki (Numenius arquata) to bardzo nieliczny w Polsce ptak, jednocześnie największy siewkowaty w Polsce. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest bardzo długi, zagięty w dół dziób. Ubarwienie szarobrązowe z ciemnym plamkowaniem i kreskowaniem, strona brzuszna jest biała. Samce są mniejsze od samic.
niemiecka: Großer Brachvogel
czeska: Koliha velká
francuska: Courlis cendré
hiszpańska: Zarapito real
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowaniaRozpiętość skrzydeł: od 90 cm do 110 cm.
Ciężar: od 500 g do 1.3 kg
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Siewkowate, siewkowe (Charadriiformes)
Rodzina: Bekasowate (Scolopacidae)
Występowanie i środowisko
Ptak ten występuje w Europie i Azji, a także w Afryce oraz na wyspach Indonezji. W Polsce kuliki wielkie można obserwować cały rok, ale zimujące osobniki są rzadkością. Preferuje podmokłe łąki, bagna, a poza lęgami występuje na różnorakich wodnych zbiornikach oraz na wybrzeżu morskim.
Tryb życia i zachowanie
Gatunek ten poza okresem lęgowym tworzy stada. W grupach spędza też noce. Migruje w dużych stadach.
Pożywienie
Zjada pierścienice, mięczaki, stawonogi i skorupiaki. Zdarza się także, że poluje na drobne kręgowce. Rzadko swoją dietę uzupełnia pokarmem roślinnym.
Rozmnażanie
Wyprowadza jeden lęg w roku. Podczas lęgów samica w kwietniu składa 4 jaja do gniazda w kępie traw lub na ziemi, wyścielanego sianem i piórami. Wysiaduje samiec i samica przez 27-29 dni. Pisklęta szybko opuszczają gniazdo, ale znajdują się cały czas pod opieką rodziców. Po pięciu tygodniach uzyskują lotność.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce znajduje się pod ochroną ścisłą.
Ciekawostki
To największy siewkowiec w Polsce.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2015-05-25, GAT-818
