Kulik wielki

Kulik wielki (Numenius arquata) to bardzo nieliczny w Polsce ptak, jednocześnie największy siewkowaty w Polsce. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest bardzo długi, zagięty w dół dziób. Ubarwienie szarobrązowe z ciemnym plamkowaniem i kreskowaniem, strona brzuszna jest biała. Samce są mniejsze od samic.

© Erni - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Ptak ten występuje w Europie i Azji, a także w Afryce oraz na wyspach Indonezji. W Polsce kuliki wielkie można obserwować cały rok, ale zimujące osobniki są rzadkością. Preferuje podmokłe łąki, bagna, a poza lęgami występuje na różnorakich wodnych zbiornikach oraz na wybrzeżu morskim.

Tryb życia i zachowanie

Gatunek ten poza okresem lęgowym tworzy stada. W grupach spędza też noce. Migruje w dużych stadach. Samiec chroni swojego terytorium poprzez wydawanie furkoczących lotów. Poza tym ptak ten wydaje głos podobny do gwizdu.

Morfologia i anatomia

Kulik wielki osiąga 50-60 cm długości ciała, ogon ma długość od 10 do 12 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi do 110 cm. Kulik wielki waży do 0,45-1 kg (samce) i 0,5-1,3 kg (samice).

Pożywienie

Zjada pierścienice, mięczaki, stawonogi i skorupiaki. Zdarza się także, że poluje na drobne kręgowce. Rzadko swoją dietę uzupełnia pokarmem roślinnym.

Rozmnażanie

Wyprowadza jeden lęg w roku. Podczas lęgów samica w kwietniu składa 4 jaja do gniazda w kępie traw lub na ziemi, wyścielanego sianem i piórami. Wysiaduje samiec i samica przez 27-29 dni. Pisklęta szybko opuszczają gniazdo, ale znajdują się cały czas pod opieką rodziców. Po pięciu tygodniach uzyskują lotność.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce kulik wielki znajduje się pod ochroną ścisłą. Wymaga także ochrony czynnej.

Ciekawostki

To największy siewkowiec w Polsce.

Ptaki te wracają zwykle z zimowisk do tych samych gniazd.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-05-25, GAT-818