Mięta polna

Mięta polna (Mentha arvensis) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny jasnotowatych o zmiennym wyglądzie, popularne zioło.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Rośnie w miejscach wilgotnych, na polach, łąkach, w zaroślach. W Polsce gatunek wszędzie pospolity.

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-50 cm.

Łodyga jest pojedyncza lub rozgałęziona, wzniesiona, czworokanciasta.

Liście są jajowate, eliptyczne, krótkoogonkowe.

Kwiaty są drobne, różowe, liliowe, w kątach liści, zebrane w nibyokółki.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Olejek eteryczny z mięty zawiera aż 80% mentolu.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	●			Kwitnie mięta polna.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

łąkowe
synantropijne

Użytek

zioła
roślina lecznicza

Pokrewne gatunki roślin

Mięta pieprzowa
Mentha ×piperita

Mięta zielona, mięta kłosowa
Mentha spicata

Mięta polej
Mentha pulegium

Mięta długolistna
Mentha longifolia

Jasnotowate, wargowe
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012