Miodwa łąkowa

Miodwa łąkowa, miodecznik łąkowy (Mellinus arvensis) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ma smukłą budowę ciała. Na pierścieniach od drugiego do piątego znajdują się żółte przepaski, na czwartym pierścieniu znajduje się przerwa. Ciało połyskuje w słońcu.

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje na otwartych obszarach o piaszczystym lub gliniastym podłożu, czasem przy drogach. W Polsce występuje dość pospolicie.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od lipca do października. Muchówki paraliżuje żądłem.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 11-14 mm w przypadku samic i 7-11 mm w przypadku samców.

Pożywienie

Poluje na muchówki. Cześć z nich wciąga do norki na karmę dla larw, a część "wyciska" i spija krople płynu.

Rozmnażanie

Buduje gniazda w stromych skarpach. Pod otworem widać często kopiec piasku. Gniazda mają głębokość do 30 cm.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
ukryj/pokaż Miodwa łąkowa
						●	●	●	●			Okres lotu miodwy łąkowej.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia