Grzebaczowate, otrętwiaczowate (Crabronidae)

Grzebaczowate, otrętwiaczowate (Crabronidae) to rodzina owadów, która liczy dziś ponad 9000 gatunków. W Polsce żyje 225 gatunków z tej rodziny owadów.

Wygląd

To smukłe owady o dużej głowie z krótkimi czułkami. Bardzo często mają ciemne ubarwienie. Na odwłoku zwykle pojawiają się jaskrawe pasy lub plamy. Przednie odnóża wielu gatunków u samic mają budowę umożliwiającą im kopanie w piasku.

Gatunki

Wykaz wszystkich opublikowanych artykułów tematycznych.

Wardzanka, wardzanka żądlica (Bembix rostrata)

To jeden z największych przedstawicieli grzebaczowatych w Polsce. Cechą charakterystyczną gatunku jest masywna żółta warga, owad ten ma też charakterystyczne, duże i zielonkawe oczy.

Nazwa rodziny

Grzebaczowate, otrętwiaczowate (Crabronidae)

Występowanie

Liczba gatunków na świecie

9000

Liczba gatunków w Polsce

225

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Błonkówki, błonkoskrzydłe (Hymenoptera)
Rodzina: Grzebaczowate, otrętwiaczowate (Crabronidae)

Długość ciała

Długość: od 2 mm do 3 cm

Inne gatunki

Niestylak wąsal (Argogorytes mystaceus)
Wardzaneczka trójzębna (Bembecinus tridens)
Wardzanka zielonawa (Bembix olivacea)
Osmyk okazały (piaskowy) (Cerceris arenaria)
Osmyk pszczelinkowiec (Cerceris rybyensis)
Grzebacz musznik, grzebacz czerpik (Crabro cribrarius)
Grzebnica podziemna (Lestica subterranea)
Miodwa łąkowa (Mellinus arvensis)
Otrętwiacz srebrnawy (czerwonoszczęki) (Oxybelus argentatus)
Otrętwiacz czarnoszczęki (białoplamek) (Oxybelus uniglumis)
Taszczyn pszczeli (Philanthus triangulum)
Węgornik słomny (Trypoxylon figulus)

Występowanie i środowisko

Błonkówki te żyją na terenie całego naszego kraju. Większość gatunków żyje w tropikach. Zamieszkują lasy i tereny otwarte, zwykle o piaskowym podłożu.

Tryb życia i zachowanie

Owady z tej rodziny żyją samotnie i są aktywne w dzień. Samice wielu gatunków przejawiają instynkt macierzyński, odwiedzając i karmiąc swoje larwy.

Morfologia i anatomia

Brak danych.

Rozmnażanie

Część gatunków gnieździ się w drewnie, druga część kopie norki w piasku. Często samica zaopatruje gniazdo w odpowiednią ilość pokarmu w postaci upolowanych owadów, uzupełniając ewentualnie zapasy po pewnym czasie. Larwy nierzadko budują kokony. Przechodzą przeobrażenie zupełne. W ciągu roku w Polsce pojawia się zwykle tylko jedno pokolenie.

Pożywienie

Owady dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym, rzadziej spadzią wydzielaną przez mszyce. Larwy żywią się owadami, rzadko pająkami, które samica upoluje. Wiele gatunków przejawia specjalizację w polowaniu.