Niełazowate

Niełazowate (Dasyuridae) to rodzina ssaków z grupy workowców drapieżnych (mięsożernych), która liczy dziś około 75 gatunków. Zaliczamy do niej następujące podrodziny: niełazy (Dasyurinae) i grubogonki (Sminthopsinae)

Wygląd

Z wyglądu przypominają myszy, koty lub psy. Wszystkie są wyposażone w ogon pokryty futrem. U niektórych gatunków występuje torba, najczęściej słabo rozwinięta, otwierająca się ku tyłowi.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów. Kliknij na nazwę gatunkową, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.



Inne gatunki

  • kultar myszowaty (Antechinomys laniger)
  • chutliwiec rdzawy (Antechinus adustus)
  • chutliwiec zwinny (Antechinus agilis)
  • chutliwiec srebrzystogłowy (Antechinus argentus)
  • chutliwiec płowy (Antechinus bellus)
  • chutliwiec małooki (Antechinus godmani)
  • chutliwiec cynamonowy (Antechinus leo)
  • chutliwiec bagienny (Antechinus minimus)
  • chutliwiec skryty (Antechinus mysticus)
  • chutliwiec brunatny (Antechinus stuarii)
  • chutliwiec podzwrotnikowy (Antechinus subtropicus)
  • chutliwiec ciemny (Antechinus swainsonii)
  • mulgara kosmatoogonowa (Dasycercus blythi)
  • mulgara pręgoogonowa (Dasycercus cristicauda)
  • kaluta ruda (Dasykaluta rosamondae)
  • kowari pustynny (Dasyuroides byrnei)
  • niełaz białoplamkowany (Dasyurus albopunctatus)
  • niełaz eukaliptusowy (Dasyurus geoffroii)
  • niełaz północny (Dasyurus hallucatus)
  • niełaz wielki (Dasyurus maculatus)
  • niełaz spiżowy (Dasyurus spartacus)
  • stokołaz papuaski (Micromurexia habbema)
  • czarnogon papuaski (Murexechinus melanurus)
  • myszołaz ogoniasty (Murexia longicaudata)
  • szcurołaz białoogonowy (Myoictis leucura)
  • szcurołaz spiczastoogonowy (Myoictis melas)
  • szcurołaz szczotkoogonowy (Myoictis wallacii)
  • szcurołaz gładkoogonowy (Myoictis wavicus)
  • górołaz szponiasty (Neophascogale lorentzi)
  • nocołazik szary (Ningaui rideri)
  • nocołazik mały (Ningaui timealeyi)
  • nocołazik czerwonolicy (Ningaui yvonnae)
  • myszołazek szerokopręgi (Paramurexia rothschildi)
  • sorkołaz okularowy (Parantechinus apicalis)
  • myszowór krzaczastoogonowy (Phascogale pirata)
  • myszowór pędzloogonowy (Phascogale tapoatafa)
  • ryjkołaz rudobrzuchy (Phascolosorex doriae)
  • ryjkołaz wąskopręgi (Phascolosorex dorsalis)
  • długonos tropikalny (Phascomurexia naso)
  • ryjowniczka skąpozębna (Planigale gilesi)
  • ryjowniczka długoogonowa (Planigale ingrami)
  • ryjowniczka karłowata (Planigale maculata)
  • ryjowniczka papuaska (Planigale novaeguineae)
  • ryjowniczka wąskonosa (Planigale tenuirostris)
  • niełazik skalny (Pseudantachinus bilarni)
  • niełazik gruboogonowy (Pseudantachinus macdonnellensis)
  • niełazik wyspowy (Pseudantachinus mimulus)
  • niełazik mały (Pseudantachinus ningbing)
  • niełazik rdzawy (Pseudantachinus roryi)
  • niełazik duży (Pseudantachinus woolleyae)
  • grubogonik endemiczny (Sminthopsis aikeni)
  • grubogonik kasztanowy (Sminthopsis archeri)
  • grubogonik rudawy (Sminthopsis bindi)
  • grubogonik wyspowy (Sminthopsis boullangerensis)
  • grubogonik tropikalny (Sminthopsis butleri)
  • grubogonik australijski (Sminthopsis crassicaudata)
  • grubogonik sucholubny (Sminthopsis dolichura)
  • grubogonik brązowy (Sminthopsis douglasi)
  • grubogonik okopcony (Sminthopsis fuliginosus)
  • grubogonik zachodnio-australijski (Sminthopsis gilberti)
  • grubogonik białoogonowy (Sminthopsis granulipes)
  • grubogonik szarobrzuchy (Sminthopsis griseoventer)
  • grubogonik włosonogi (Sminthopsis hirtipes)
  • grubogonik białostopy (Sminthopsis leucopus)
  • grubogonik długoogonowy (Sminthopsis longicaudata)
  • grubogonik pustynny (Sminthopsis macroura)
  • grubogonik pospolity (Sminthopsis murina)
  • grubogonik mysi (Sminthopsis ooldea)
  • grubogonik piaskowy (Sminthopsis psammophila)
  • grubogonik rdzawolicy (Sminthopsis virginiae)
  • grubogonik ciemny (Sminthopsis youngsoni)

Występowanie i środowisko

Niełazy zamieszkują Australię, Nową Gwineę i Tasmanię.

Tryb życia i zachowanie

Zwierzęta te są zwykle bardzo ruchliwe i prowadzą nocny i zwykle naziemny tryb życia. Nadrzewny tryb życia prowadzą myszowory z rodzaju Phascogale.

Morfologia i anatomia

Długość ciała od 6 cm - 50 cm. Masa ciała od 4 g do 9 kg.

Rozmnażanie

Liczba młodych w miocie wynosi od 3 do 10.

Pożywienie

Niełazowate zjadają pokarm pochodzenia zwierzęcego.

Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)


Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.

Kalendarz przyrody

Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.

123456789101112

Opis

          Diabeł tasmański: Na świat przychodzą młode diabły tasmańskie.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • Alfred Brehm - Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
  • Praca zbiorowa - Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
  • Praca zbiorowa - Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991

Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

© medianauka.pl, 2014-01-08, RODZ-113
Data aktualizacji artykułu: 2022-07-10



©® Media Nauka 2008-2023 r.