Petrele, petrelowate, burzykowate (Procellariidae)

Petrele, zwane też petrelowatymi lub burzykowatymi (Procellariidae), to rodzina ptaków z rzędu rurkonosych. Rodzina ta liczy dziś 14 rodzajów i 79 gatunków.

Wygląd

Zwykle mają ubarwienie brązowe lub czarne lub szare, rzadziej białe. Spośród wszystkich gatunków tej rodziny można wymienić cztery charakterystyczne grupy: fulmary, burzyki, petrele i petrelki.

Gatunki

Wykaz wszystkich opublikowanych artykułów tematycznych.

Fulmar (Fulmarus glacialis)

Fulmar to rzadko obserwowany w Polsce ptak morski.

Inne gatunki

• Petrel żółtodzioby (Calonectris diomedea)
• Fulmar południowy (Fulmarus glacialoides)
• Petrel niebieski (Halobaena caerulea)
• Petrelec olbrzymi (Macronectes giganteus)
• Petrel śnieżny (Pagodroma nivea)
• Petrel melanezyjski (Pseudobulweria becki)
• Petrel fidżijski (Pseudobulweria macgillivrayi)
• Petrel czarnopręgi (Pterodroma axillaris)
• Petrel bermudzki (Pterodroma cahow)
• Petrel reliktowy (Pterodroma magentae)
• Burzyk białorzytny (Puffinus auricularis)
• Burzyk wielki (Puffinus gravis)
• Burzyk szary (Puffinus griseus)
• Burzyk podbielały (Puffinus heinrothi)
• Burzyk równikowy (Puffinus lherminieri)
• Burzyk północny (Puffinus puffinus)
• Burzyk cienkodzioby (Puffinus tenuirostris)

Występowanie i środowisko

Występują na wszystkich oceanach świata. Na Bałtyku pojawiają się wyjątkowo.

Tryb życia i zachowanie

W locie ptaki te korzystają z prądów powietrza powstających nad wzburzonymi falami, lubią złą pogodę.

Morfologia i anatomia

Brak danych.

Rozmnażanie

Gnieżdżą się w koloniach na skalistych brzegach. Małe gatunki jaj składają w norach. Samica składa tylko jedno białe jajo. Okres inkubacji trwa od 43 do 60 dni.

Pożywienie

Podstawę ich pokarmu stanowi zooplankton lub głowonogi. Zjadają także odpadki.

Ochrona i zagrożenia

Burzyk białorzytny i petrel czarnopręgi są uznane za krytycznie zagrożone, 6 gatunków uznaje się za zagrożone, a 20 kolejnych gatunków narażone na wyginięcie.

Ciekawostki

Petrele mają jeden z największych obszarów występowania na świecie. Petrel śnieżny gnieździ się aż 440 km w głąb Antarktydy, fulmar zamieszkuje najdalej wysunięte na północ wyspy w Arktyce.

Niektóre fulmary odstraszają intruzów z pobliża gniazda, plując lub wymiotując celnie cuchnącą, oleistą cieczą.

Zarówno jaja, młode, jak i dorosłe wielu gatunków burzykowatych były uznawane za przysmak i powszechne były polowania na te ptaki. Obecnie zagrożenie ze strony człowieka jest mniejsze.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2014-01-06, RODZ-173