Ropucha szara
Ropucha szara (Bufo bufo) to pospolity rodzimy przedstawiciel rodziny ropuchowatych. Ciało jest pokryte brązową skórą z licznymi ciemnymi plamkami, brodawkami z gruczołami jadowymi. Najlepiej są rozwinięte gruczoły jadowe przyuszne. Ciało jest spłaszczone grzbietowo-brzusznie, kończyny są krótkie i wałeczkowate.
W kończynach tylnych na spodniej części palca IV znajdują się dwa rzędy modzeli stawowych. Oczy mają wąskie i poziome źrenice. Tęczówki są złociste lub pomarańczowe. Gruba skóra pokryta jest licznymi brodawkami, które mogą być zakończone czarnymi cierniami.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© JGade - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Ropucha szara występuje w Europie (w Polsce jest pospolita), części Azji oraz w północno-zachodniej Afryce (Maroko). Zamieszkuje niziny i tereny górskie. Maksymalny zasięg występowania pionowego to 2500 m n.p.m.
Tryb życia i zachowanie
Preferuje wilgotne lasy liściaste i mieszane, łąki, pola uprawne. Zimuje na lądzie między październikiem-listopadem a lutym-marcem. Poza okresem godowym prowadzi lądowy tryb życia. Dorosłe osobniki są aktywne głównie nocą i o zmierzchu. Po lądzie ropucha szara porusza się za pomocą krótkich i ociężałych skoków. Gdy czuje się zagrożona nadyma się i staje na wszystkich, wyprostowanych kończynach.
Pożywienie
Owady, ślimaki, dżdżownice, wije, pająki, małe płazy, drobne jaszczurki, węże, myszy polne.
Rozmnażanie
Okres godowy przypada na kwiecień. Samce wydają wówczas dźwięki przypominające ciche skomlenie psa. Ropuchy szare wracają co roku do tego samego zbiornika wodnego na rozród. Potrafią go odnaleźć z odległości nawet 4,5 km. Samice składają jaja w postaci dwóch sznurów o długości 4,5 m każdy. Samica potrafi znieść 3000-10 000 jaj. Z jaj wykluwają się czarne kijanki, które rosną do 3 cm długości. Są najmniejszymi kijankami spośród wszystkich europejskich gatunków płazów bezogonowych. Tuż po przeobrażeniu młode osobniki mają wielkość 7 cm.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega całkowitej ochronie.
Ciekawostki
Ropucha szara to największy płaz bezogonowy Europy, a jej kijanki są jednocześnie najmniejszymi kijankami tej grupy zwierząt w Europie.
Ropucha szara jest bardzo pożytecznym zwierzęciem ze względu na zjadanie dużych ilości szkodników upraw (owady, ślimaki).
Jest mało wrażliwa na jady innych zwierząt (pająki, pszczoły, żmije)
Podgatunki:
Bufo bufo bufo
(większa część zasięgu)
Bufo bufo bufo
(większa część zasięgu)
Bufo bufo gredosicola
(centralna Hiszpania)
Bufo bufo spinosus
(Portugalia i rejon Morza Śródziemnego)
Filmy
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ◂ | ● | ● | Pod koniec października ropuchy szare szukają kryjówek i zapadają w sen zimowy. Zwykle zimują na lądzie w ziemnych norach, wykrotach, piwnicach, czasem w towarzystwie innych płazów. | ||||||
| ▸ | Ropucha szara budzi się ze snu zimowego i udaje się do zbiorników wodnych na gody. | |||||||||||
| ◂ | ▸ | Ropucha szara składa skrzek w postaci długich, śluzowatych sznurów, owijając je wokół roślin wodnych. Po złożeniu skrzeku ropucha wychodzi na ląd. | ||||||||||
| ▸ | Pojawiają się kijanki ropuchy szarej | |||||||||||
| ◂ | ● | Zwykle po obfitych deszczach, kijanki przeobrażają się. Przy brzegach zbiorników wodnych można spotkać całe roje młodych malutkich ropuszek, osiągających 5-8 mm długości. | ||||||||||
| ● | ● | ● | ▸ | Większość ropuch szarych można spotkać na lądzie. |
Pokrewne gatunki płazów
- Ropucha aga, kururu (Bufo marinus)
- Ropucha amerykańska (Bufo americanus)
- Ropucha zielona (Bufo viridis)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2013-03-28, GAT-395
Data aktualizacji artykułu: 2023-10-27