Sikora uboga

Sikora uboga (Poecile palustris) to sikora podobna do czarnogłówki. Ma krępą budowę ciała. Sterówki są równo ścięte. Głowa jest czarna, policzki białe. Czarna czapeczka ma metaliczny połysk. Z wierzchu ubarwienie jest popielate, spód białawy. Oczy są czarne.

© hfox - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Ptak ten występuje w Europie i Azji. W Polsce jest średnio liczny na terenie całej Polski. Sikora uboga występuje najliczniej w lasach liściastych, a także w mieszanych. Stroni od zabudowań i małych zadrzewień.

Tryb życia i zachowanie

To ptak osiadły. Poza okresem lęgów tworzy stadka, także z innymi sikorami. W zimie ptaki te mogą tworzyć pary niezależnie od płci.

Pożywienie

Sikora uboga poluje na owady i pajęczaki. Zjada też owoce i nasiona roślin.

Rozmnażanie

Sikora uboga jest monogamiczna. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica od połowy kwietnia lub w maju składa 5-10 (12) jaj, które sama wysiaduje przez 13-17 dni. Samiec pomaga karmić młode. Lotność młode sikorki ubogie uzyskują po 17-20 dniach od wyklucia.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak ten podlega ścisłej ochronie.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-06-19, GAT-854