Sikora uboga
Sikora uboga (Poecile palustris) to sikora podobna do czarnogłówki. Ma krępą budowę ciała. Sterówki są równo ścięte. Głowa jest czarna, policzki białe. Czarna czapeczka ma metaliczny połysk. Z wierzchu ubarwienie jest popielate, spód białawy. Oczy są czarne.
Występowanie i środowisko PL
Ptak ten występuje w Europie i Azji. W Polsce jest średnio liczny na terenie całej Polski. Sikora uboga występuje najliczniej w lasach liściastych, a także w mieszanych. Stroni od zabudowań i małych zadrzewień.
Tryb życia i zachowanie
To ptak osiadły. Poza okresem lęgów tworzy stadka, także z innymi sikorami. W zimie ptaki te mogą tworzyć pary niezależnie od płci.
Pożywienie
Sikora uboga poluje na owady i pajęczaki. Zjada też owoce i nasiona roślin.
Rozmnażanie
Sikora uboga jest monogamiczna. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica od połowy kwietnia lub w maju składa 5-10 (12) jaj, które sama wysiaduje przez 13-17 dni. Samiec pomaga karmić młode. Lotność młode sikorki ubogie uzyskują po 17-20 dniach od wyklucia.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak ten podlega ścisłej ochronie.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2015-06-19, GAT-854 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● Okres występowania sikory ubogiej w Polsce.
