Skalniak żółtonogi

Skalniak żółtonogi, kangur skalny (Petrogale xanthopus) to ssak z rodziny kangurowatych. Ma gęste futro, popielate. Na policzkach widoczny biały pasek. Uszy od tyłu są żółtawe. Wzdłuż grzbietu biegnie ciemna smuga od głowy aż do połowy tułowia. Kończyny są żółte, łapy brązowe. Brzuch białawy. Na ogonie występują poprzeczne prążki. Na jego końcu znajduje się pęczek włosia.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Skalniak żółtonogi (Petrogale xanthopus)

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Występuje na niewielkim obszarze południowej części Australii.

Tryb życia i zachowanie

Porusza się skokami na tylnych odnóżach. Jest aktywny w nocy.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 50-80 cm bez ogona, a ciężar ciała 3-9 kg.

Pożywienie

Zjada trawy. Jest odporny na brak wody.

Rozmnażanie

Młode rozwija się w torbie matki.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Skalniak czarnostopy (Petrogale lateralis)

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975