Sosna koreańska
Sosna koreańska (Pinus koraiensis) to gatunek drzewa szpilkowego z rodziny sosnowatych o szerokostożkowatym pokroju o jadalnych nasionach. Czasem sadzona jako drzewo ozdobne.
Występowanie i środowisko
Drzewo to pochodzi z Azji (Korea, Japonia, Chiny, Syberia), gdzie występuje w wilgotnych lasach mieszanych. Do Europy gatunek został sprowadzony w 1859 roku przez Siebolda. Sosna koreańska jest odporna na silne mrozy, choroby i szkodniki.
Znane są okazy mające 500 lat.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30(40) m w swojej ojczyźnie, w uprawie w naszym kraju zaledwie 15 m.
Igły są długie na 12 cm, sztywne, występują w pęczkach po 5 sztuk, ciemnozielone, od spodu z jasnym paskiem.
Szyszki są z początku szarozielone, później brązowe. Osiągają do 20 cm długości. Dojrzewają dopiero w drugim roku od kwitnienia. Później opadają i rozpadają się już na ziemi.
Nasiona mają duże rozmiary (do 1,7 cm) i są jadalne. Zawartość tłuszczu to aż 65%! Nasiona wydają drzewa mające dopiero 80-140 lat, a im drzewo starsze (190 lat), tym więcej ich rodzi.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
W Polsce w Arboretum w Wojsławicach można podziwiać prawdziwy unikat - 100-letnią sosnę koreańską o wysokości 21 m (na zdjęciu w naszej galerii).
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-16, GAT-15977
