Tupaja pospolita

Tupaja, wiewiórecznik (Tupaia glis) to to ssak z rodziny tupajowatych, nieco podobny do wiewiórki, poza pyszczkiem, który u wiewiórecznika jest mocno wydłużony. Ma długi, puszysty ogon.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Południowo-zachodnie Chiny, Półwysep Indochiński, Sumatra, Jawa, Borneo.

Tryb życia i zachowanie

Aktywna w dzień. Preferuje tereny leśne. Buduje gniazda w zaroślach. Pokarm pobiera, trzymając go w przednich łapkach, siedząc na tylnych. Lubi się kąpać. Jest samotnikiem. W dzień prowadzi samotniczy tryb życia, ale para przebywa na tym samym terytorium. Terytoria różnych par nie zachodzą na siebie.

Pożywienie

Zjada przede wszystkim owady, ale również mięczaki, małe kręgowce, owoce, nasiona i liście.

Rozmnażanie

Tupaje te tworzą stałe pary. Samica rodzi w ciągu całego roku. Po ciąży trwającej 40-50 dni samica rodzi najczęściej 2 młode. Młode z rodzicami tworzą rodzinę.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Tupajowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015