Tupaja, wiewiórecznik
Tupaja, wiewiórecznik (Tupaia glis) to to ssak z rodziny tupajowatych, nieco podobny do wiewiórki, poza pyszczkiem, który u wiewiórecznika jest mocno wydłużony. Ma długi, puszysty ogon.
Występowanie i środowisko
Południowo-zachodnie Chiny, Półwysep Indochiński, Sumatra, Jawa, Borneo.
Tryb życia i zachowanie
Aktywna w dzień. Preferuje tereny leśne. Buduje gniazda w zaroślach. Pokarm pobiera, trzymając go w przednich łapkach, siedząc na tylnych. Lubi się kąpać. Jest samotnikiem. W dzień prowadzi samotniczy tryb życia, ale para przebywa na tym samym terytorium. Terytoria różnych par nie zachodzą na siebie.
Pożywienie
Zjada przede wszystkim owady, ale również mięczaki, małe kręgowce, owoce, nasiona i liście.
Rozmnażanie
Tupaje te tworzą stałe pary. Samica rodzi w ciągu całego roku. Po ciąży trwającej 40-50 dni samica rodzi najczęściej 2 młode. Młode z rodzicami tworzą rodzinę.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-02-16, GAT-337
Pokrewne gatunki ssaków
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015