Uhla

Uhla (Melanitta fusca) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Samiec ma czarne upierzenie, z białą plamą otaczającą oko, białe lusterko, pomarańczowożółty dziób. Samica jest brązowa, od spodu nieco jaśniejsza, z trzema jasnymi plamami na głowie. Ma również białe lusterko.

© Erni - Fotolia.com

Nazwa gatunku

Uhla

Nazwa łacińska

Melanitta fusca

Nazwy obce

angielska: Velvet Scoter
niemiecka: Samtente
czeska: Turpan hnědý
francuska: Macreuse brune
hiszpańska: Negrón especulado

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1758)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 48 mm do 57 mm
Ciężar: od 800 g do 2 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Blaszkodziobe (Anseriformes)
Rodzina: Kaczkowate (Anatidae)

Występowanie i środowisko

Występuje na wodach śródlądowych tajgi i tundry. Zimę spędza na morzu, w tym na Bałtyku. Zalatuje też w głąb kraju.

Tryb życia i zachowanie

Uhla zimuje u nas od października do kwietnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga długość ciała 48-57 cm i ciężar 800 g - 2 kg. Skrzydło ma długość do 29 cm.

Pożywienie

Poluje na małże, ślimaki i inne organizmy wodne. Zjada tez pokarm roślinny. Nurkuje za pokarmem.

Rozmnażanie

Gniazduje na ziemi w dołku w gruncie. Czasem gnieździ się w norach lub dziuplach.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Uhla w Polsce podlega ochronie ścisłej.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2016-10-29, GAT-4293