Wilkowór tasmański, wilk workowaty, wilk tasmański
© PIXATERRA – stock.adobe.com
Wilkowór tasmański, wilk workowaty, wilk tasmański (Thylacinus cynocephalus) to wymarły niedawno gatunek ssaka z rodziny wilkoworowatych (workowców drapieżnych). Podobny w sylwetce i uzębieniu do psowatych. Pysk szary, z białawymi polami przy oczach i uszach. Spód jasny. Grzbiet i boki szaropłowe, żółtawe, brunatne, pręgowane od połowy długości ciała aż do ogona. Sierść krótka, sztywna.
Występowanie i środowisko
Zamieszkiwał Tasmanię. Jego środowiskiem były stepy, później lasy.
Tryb życia i zachowanie
Tryb życia wilka workowatego przypominał ten, jaki prowadzą ssaki z rodziny psowatych, włącznie z wydawaniem odgłosów. Płochliwy. Prowadził nocny tryb życia. Lubił wygrzewać się na słońcu. Polował sam, w parach, rzadziej w grupach rodzinnych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 100-110 cm, ogona około 50 cm. Wysokość w kłębie to 60 cm.
Pożywienie
Polował na kangury, ptaki i drobne ssaki. Trzebił stada kur i owiec.
Rozmnażanie
Samica rodziła 2-4 młodych. W torbie znajdowały się 4 sutki.
Ochrona i zagrożenia EX
Gatunek ten jest całkowicie wymarły. Ostatni osobnik tego gatunku padł w 1936 roku. Został wytępiony przez osadników.
Ciekawostki
Był to największy mięsożerny torbacz.
Kąt rozwarcia szczęk mógł wynosić nawet 180°.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Didelphis cynocephala Harris, 1808
Pokrewne gatunki ssaków
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
© medianauka.pl, 2019-09-25, GAT-15790