Spis treści:

Wilkoworowate

Wilkoworowate, workowce drapieżne (Thylacinidae) to wymarła rodzina ssaków z rzędu torbaczy. Ostatnie osobniki padły w 1936 roku.

Swoim wyglądem ssaki te przypominały psowate.

Występowanie i środowisko

Obszar występowania tych wymarłych zwierząt to Australia z przyległymi wyspami (Tasmania). Wilkoworowate zasiedlały stepy i lasy.

Poniższa tabela zawiera dane na temat występowania opisanych tu gatunków z tej rodziny na różnych kontynentach. Jeżeli jeden gatunek występuje na kilku kontynentach, to jest ujęty we wszystkich tych miejscach.

Kontynent	Liczba gatunków
Europa	0
Azja	0
Afryka	0
Ameryka Północna	0
Ameryka Południowa	0
Australia	1
Antarktyda	0

Tryb życia i zachowanie

Zachowanie tych zwierząt było bardzo podobne do zachowania przedstawicieli rodziny psowatych.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosiła do 100-110 cm, wysokość w kłębie do 60 cm.

Rozmnażanie

Młode wychowywane w torbie, jak u innych torbaczy.

Pożywienie

To ssaki mięsożerne.

Ochrona i zagrożenia

Ostatni przedstawiciel rodziny padł w 1936 roku.

Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)

Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.

Gatunki

To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:

wilkowór tasmański, wilk workowaty, wilk tasmański (Thylacinus cynocephalus)

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Alfred Brehm — Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Praca zbiorowa — Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?