Żagniczka wiosenna, żagniczka zwyczajna
Żagniczka wiosenna, żagniczka zwyczajna (Brachytron pratense) to najmniejszy z krajowych przedstawicieli ważek z rodziny żagnicowatych. Ciało jest pokryte małymi włoskami. Tułów po bokach zarówno u samca, jak i u samicy jest zielony z dwoma czarnymi, skośnymi paskami. Pterostigmy na skrzydłach są mocno wydłużone. Samiec ma odwłok w niebieskie i czarne plamy, samica zaś zielone, czarne i żółte. Przydatki analne są długie.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© fabiosa_93 - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZ
Występowanie i środowisko PL
To europejska ważka, występująca także w Azji. W Polsce można ją spotkać na nizinach na terenie całego kraju. Preferuje wody stojące, czasem wolno płynące rzeczki.
Tryb życia i zachowanie
Ważka ta pojawia się już wiosną, co jest dość rzadkie w świecie krajowych ważek. Ważka ta wytrwale lata, rzadko siada.
Pożywienie
To drapieżnik.
Rozmnażanie
Brak danych.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Brak danych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Brachytron hafniense (Müller, 1764)
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | ● | ● | ● | Okres występowania postaci imago żagniczki wiosennej. |
Pokrewne gatunki owadów
Boyeria irene
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
© medianauka.pl, 2015-08-16, GAT-1098