Żagniczka wiosenna, żagniczka zwyczajna

Żagniczka wiosenna, żagniczka zwyczajna (Brachytron pratense) to najmniejszy z krajowych przedstawicieli ważek z rodziny żagnicowatych. Ciało jest pokryte małymi włoskami. Tułów po bokach zarówno u samca, jak i u samicy jest zielony z dwoma czarnymi, skośnymi paskami. Pterostigmy na skrzydłach są mocno wydłużone. Samiec ma odwłok w niebieskie i czarne plamy, samica zaś zielone, czarne i żółte. Przydatki analne są długie.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© fabiosa_93 - Fotolia.com

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

To europejska ważka, występująca także w Azji. W Polsce można ją spotkać na nizinach na terenie całego kraju. Preferuje wody stojące, czasem wolno płynące rzeczki.

Tryb życia i zachowanie

Ważka ta pojawia się już wiosną, co jest dość rzadkie w świecie krajowych ważek. Ważka ta wytrwale lata, rzadko siada.

Pożywienie

To drapieżnik.

Rozmnażanie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

• Brachytron hafniense (Müller, 1764)

Pokrewne gatunki owadów

• (Boyeria irene)
• Husarz ciemny (Anax parthenope)
• Husarz władca (Anax imperator)
• Żagiew ruda (Aeshna isoceles)
• Żagnica jesienna, żagnica mniejsza (Aeshna mixta)
• Żagnica południowa (Aeshna affinis)
• Żagnica sina (Aeshna cyanea)
• Żagnica torfowa (Aeshna juncea)
• Żagnica torfowcowa (Aeshna subarctica)
• Żagnica wielka (Aeshna grandis)

© medianauka.pl, 2015-08-16, GAT-1098