Żarłacz tępogłowy

Żarłacz tępogłowy, żarłacz wielkogłowy (Carcharhinus leucas) to gatunek rekina z rodziny żarłaczowatych. Ma małe oczy. Ubarwienie szare, spód jaśniejszy. Płetwa grzbietowa trójkątna, charakterystyczna dla rekinów. W płetwie ogonowej płat górny dużo większy z fałdą.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Występuje w wodach przybrzeżnych niemalże na całym świecie. Jako jedyny rekon wpływa do rzek. Można go spotkać nawet 4200 km w górę Amazonki i 1200 km w górę Missisipi, a także w jeziorze Nikaragua w Ameryce Środkowej.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 350 cm, a ciężar ciała 316 kg. W górnej szczęce obecne trójkątne zęby z piłkowanymi brzegami.

Pożywienie

To drapieżnik polujący na ryby, głowonogi, jeżowce, ssaki. Do zdobyczy tego rekina należą nawet hipopotamy.

Rozmnażanie

To gatunek żyworodny. ciąża trwa rok. Samica rodzi 1-13 młodych o długości do 80 cm.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ryb

Żarłacz błękitny
Prionace glauca

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi
Galeocerdo cuvier

Żarłacz żółty
Negaprion brevirostris

Żarłaczowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
John Dawes - Ryby, fakty o zwierzętach świata, ISBN 978-83-7073-585-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2005
Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk, Leszek Myszkowski - Ryby Encyklopedia Zwierząt, ISBN 978-83-01-15341, KDC - Klub dla Ciebie 2008