Żarłacz tępogłowy
Żarłacz tępogłowy, żarłacz wielkogłowy (Carcharhinus leucas) to gatunek rekina z rodziny żarłaczowatych. Ma małe oczy. Ubarwienie szare, spód jaśniejszy. Płetwa grzbietowa trójkątna, charakterystyczna dla rekinów. W płetwie ogonowej płat górny dużo większy z fałdą.
Występowanie i środowisko
Występuje w wodach przybrzeżnych niemalże na całym świecie. Jako jedyny rekon wpływa do rzek. Można go spotkać nawet 4200 km w górę Amazonki i 1200 km w górę Missisipi, a także w jeziorze Nikaragua w Ameryce Środkowej.
Tryb życia i zachowanie
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 350 cm, a ciężar ciała 316 kg. W górnej szczęce obecne trójkątne zęby z piłkowanymi brzegami.
Pożywienie
To drapieżnik polujący na ryby, głowonogi, jeżowce, ssaki. Do zdobyczy tego rekina należą nawet hipopotamy.
Rozmnażanie
To gatunek żyworodny. ciąża trwa rok. Samica rodzi 1-13 młodych o długości do 80 cm.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2020-04-13, GAT-633745
Pokrewne gatunki ryb
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- John Dawes - Ryby, fakty o zwierzętach świata, ISBN 978-83-7073-585-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2005
- Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk, Leszek Myszkowski - Ryby Encyklopedia Zwierząt, ISBN 978-83-01-15341, KDC - Klub dla Ciebie 2008