Zgniotek cynobrowy
© als – stock.adobe.com
Zgniotek cynobrowy (Cucujus cinnaberinus) to bardzo rzadko spotykany w Polsce chrząszcz z rodziny zgniotkowatych o pięknym, czerwonym ubarwieniu ciała z czarnymi odnóżami i żuwaczkami. Jest podobny do zgniotka szkarłatnego, jednak zgniotek cynobrowy ma całe czarne żuwaczki, zimniejszy odcień czerwieni i nieco inną budowę przedplecza. Pokrywy skrzydłowe są płaskie, całe ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie. Głowa ma trójkątny kształt, mniejsze przedplecze ma owalny kształt. Czułki są paciorkowate.
Występowanie i środowisko PL
To rzadki w Polsce chrząszcz. Można go spotkać głęboko w puszczy, w martwym drewnie, najczęściej pod korą drzew takich jak osika, dąb, buk, wierzba, jesion i wiąz.
Tryb życia i zachowanie
Zimuje postać larwalna przez dwie kolejne zimy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała - 18 mm.
Pożywienie
Zgniotek cynobrowy żywi się martwą materią organiczną - zjada łyko, porażone przez grzyby, które umożliwiają trawienie celulozy. Zdarza się, że atakuje kózkowate i korniki.
Rozmnażanie
Samica wiosną składa jaja w zagłębienia kory. Rozwój trwa nawet 3 lata.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Owad ten znajduje się w Polsce pod ochroną.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Cucujus depressus Fabricius, 1775
- Cucujus geniculatus Reitter, 1893
- Cucujus sanguinolentus (Linnaeus, 1767)
Pokrewne gatunki owadów
Największy chrząszcz na świecie
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?
Jak szybko latają owady?© medianauka.pl, 2018-07-30, GAT-15925