Żwirowiec łąkowy
Żwirowiec łąkowy (Glareola pratincola) to rzadki w Polsce ptak z rzędu siewkowatych o krótkich nogach, przebywający dużą część czasu na ziemi. Skrzydła są długie. W locie przypomina rybitwę. Ogon dość długi, wcięty, czarny na końcu. Upierzenie z wierzchu oliwkowobrązowe, od spodu białawe. Podgardle jest białe, wyraźnie oddzielone od reszty czarną obwódką. Pokrywy podskrzydłowe są kasztanowe.
Występowanie i środowisko
To ptak występujący w Europie, Afryce oraz Azji. Preferuje tereny otwarte, suche, z zakrzewieniami, a także podmokłe łąki. W Polsce obserwowany zaledwie kilkanaście razy.
Tryb życia i zachowanie
To ptak wędrowny, który zimuje w Afryce.
Gdy do gniazda zbliża się drapieżnik dorosłe osobniki potrafią udawać ptaka ze złamanym skrzydłem, odwracając jego uwagę.
Lot bardzo szybki, zwinny. Przypomina lot jerzyka lub rybitwy.
Pożywienie
Zjada owady i inne bezkręgowce. Poluje w powietrzu i na lądzie.
Rozmnażanie
Gniazduje w luźnych koloniach. Gniazdo stanowi niewielkie zagłębienie w ziemi, skąpo wysłane. Samica składa około 2-3 jaj. Pisklęta pozostają krótko pod opieką rodziców.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2015-03-15, GAT-728