Borodziej próchnik

Borodziej próchnik, borodziej cieśla (Ergates faber) to chrząszcz z rodziny kózkowatych, największy przedstawiciel rodziny w Polsce. Czułki samców są dłuższe, przekraczają długość samego ciała. Ich przedplecze jest gładkie. Samice są większe, z karbowanym przedpleczem. Czułki samic sięgają połowy długości ciała. Samce są brązowoczarne, samice jaśniejsze.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Borodziej próchnik (Ergates faber)

Samica borodzieja cieśli © Henrik Larsson – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Osobniki dorosłe można spotkać od lipca do września w lasach sosnowych w Europie. W Polsce nie występuje zbyt często. Spotykany na terenie całego kraju.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 2 do nawet 6 cm, larwy dorastają do 9 cm długości.

Pożywienie

Larwy rozwijają się na martwych sosnach.

Ochrona i zagrożenia

W Polsce jest to gatunek objęty ochroną prawną.

Ciekawostki

Dawniej borodziej atakował także drewniane słupy i podkłady.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Okres występowania borodzieja cieśli.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Największy chrząszcz na świecie
Jaki chrząszcz jest uznawany za największego na świecie? Gdzie żyje i czy odbiega znacznie rozmiarami od krajowych gatunków?
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?
Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • N. Pławilszczikow – Klucz do oznaczania owadów, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Lesne 1972
  • Helgard Reichholf-Riehm – Owady. Leksykon przyrodniczy, ISBN 83-7129-442-5, Świat Książki 1997
  • Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979
  • Heiko Bellmann – Owady – Spotkania z przyrodą, ISBN 978-83-7763-356-4, Multico Oficyna Wydawnicza 2015
  • Michał Grabowski, Radomir Jaskuła, Krzysztof Pabis – Ilustrowana Encyklopedia Owadów i Pajęczaków Polski, ISBN 978-83-775-167-2, Carta Blanca Sp. z.o.o. 2012
  • Marek W. Kozlowski – Owady Polski – Chrząszcze, ISBN 978-83-7073-784-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2009

© medianauka.pl, 2023-08-15, GAT-1336




©® Media Nauka 2008-2023 r.