Garbatka zaczepka

Garbatka zaczepka (Peridea anceps) to motyl z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie ciała i przednich skrzydeł szarobrunatne z żółtymi plamkami. Skrzydła tylne bladożółte.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Gatunek obecny w północnej części Afryki, Europie i Azji. W Polsce występuje na terenie całego kraju poza wysokimi górami.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od kwietnia do czerwca.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 5,6-7 cm.

Pożywienie

Gąsienica żeruje na dębie, rzadziej na buku pospolitym.

Rozmnażanie

Występuje jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●								Okres lotu garbatki zaczepki.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki owadów

Widłogonka siwica
Cerura vinula

Białoząbka dwubarwica
Leucodonta bicoloria

Dąbrówka dębowa
Drymonia querna

Dąbrówka dodona
Drymonia dodonaea

Dąbrówka melagona
Drymonia obliterata

Dzióbica głaszczkówka
Pterostoma palpina

Garbatka brzozówka
Pheosia gnoma

Garbatka dromaderka
Notodonta dromedarius

Garbatka miesięcznica
Notodonta tritophus

Garbatka osinówka
Pheosia tremula

Garbatka zygzakówka
Notodonta ziczac

Garbatkowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Quiz

Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012