
Foka obrączkowana, nerpa
Foka obrączkowana, nerpa (Pusa hispida) to ssak z rodziny fok. Ciało na grzbiecie ciemne z plamami przypominającymi obrączki, spód ciała jasny. Ubarwienie zwykle ciemne na grzbiecie, jaśniejsze po bokach i na spodzie ciała.
Występowanie i środowisko PL
Morze Arktyczne aż do bieguna, północny Atlantyk i północny Pacyfik. Żyje także w Bałtyku na północy (rzadko w Polsce).
A oto obszary występowania poszczególnych podgatunków: P. h. hispida - Arktyka, P. h. botnica - Bałtyk, P. h. ladogensis - Ładoga, P. h. saimensis - pojezierze Fińskie, P. h. ochotensis - Morze Ochockie.
Zazwyczaj żyje w wodach przybrzeżnych, w pobliżu dryfującego lodu, w zamarzniętych zatokach i fiordach, al czasem wychodzi na otwarte morze.
Tryb życia i zachowanie
Nerpa żyje pojedynczo. Gdy morze zamarza, dba o utrzymanie otworów oddechowych w lodzie. Jest zwierzęciem bardzo ostrożnym. Nie odbywa wędrówek. W większe skupiska gromadzi się tylko w okresie linienia. Foka obrączkowana żyje od 20 do 50 lat. Jest aktywna za dnia a w Arktyce w czasie polarnych nocy. Potrafi przebywać pod wodą 20 minut.
Pożywienie
Nerpa zjada skorupiaki, mięczaki, ryby, które żyją w górnych partiach wód. Nerpa z Bałtyku żywi się wyłącznie podwojem.
Rozmnażanie
Ruja osobników z Bałtyku trwa od kwietnia do czerwca. Młode rodzą się na lodzie z końcem zimy w lutym i marcu. Młode są biało ubarwione i ważą około 4,5 kg. Samica karmi młode przez miesiąc. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 3-4 lat.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce foka ta znajduje się pod ścisłą ochroną.
Ciekawostki
Nerpa jest jedną z najmniejszych fok.
Czasem nerpę można spotkać na naszym wybrzeżu. To jednak jedna z najrzadziej obserwowanych fok Bałtyku.
Młoda nerpa to podstawa bytu Eskimosów, którzy polują na nią.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-01-05, GAT-268 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● Trwa ruja u foki obrączkowanej (nerpy) ● ● Rodzą się młode foki obrączkowanej (nerpy)
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975