Łunica czerwona

Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula) to pospolity gatunek ważki z rodziny łątkowatych o czerwonym ubarwieniu części ciała. Tułów jest czarny, po bokach czerwony pasek ciągnie się do odwłoka, który jest czerwony. Odnóża są czarne. Samiec na wierzchu segmentów VII-IX znajduje się czarna plama. Samica ma czarne plamy na odwłoku na dużej (różnej) liczbie segmentów. Także oczy w górnej części mają czerwona barwę.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula)

© carmenrieb - Fotolia.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Spotykany jest w pobliżu niewielkich cieków wodnych oraz zbiorników wody stojącej, w tym nad rowami i gliniankami. Występuje w całej Polsce i w całej Europie poza daleką północą i kilkoma obszarami na południu. Występuje także na niewielkim obszarze Afryki.

Tryb życia i zachowanie

Postać dorosła lata w okresie od kwietnia do końca sierpnia. To dość łatwy gatunek w obserwacji.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 4-5 cm.

Pożywienie

To drapieżnik polujący na inne owady.

Rozmnażanie

Jaja składa para ważek, w przeróżnych miejscach i pozycjach. Oodbywa sie to na liściach nad wodą, na wodnych roślinach, łodygach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

       Okres lotu łunicy czerwonej
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


© medianauka.pl, 2016-11-13, GAT-1145




©® Media Nauka 2008-2023 r.