Długopłetwiec oceaniczny

Humbak, długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae) to przedstawiciel wielorybów fałdowców o zmiennym ubarwieniu. Najbardziej charakterystyczne są długie i wąski płetwy piersiowe. Najczęściej wierzch ciała jest czarny, spód biały. Samce są mniejsze od samic. Ciało pokryte jest guzowatymi naroślami. Jest to też siedlisko skorupiaków i pasożytów. Na brzuchu występują bruzdy. Ma bardzo długie płetwy piersiowe. Fiszbin jest koloru czarnego. Płaty fiszbinu służą do odcedzania pokarmu z wody. W XX w. 50% odławianych wielorybów stanowiły humbaki. Dziś długopłetwiec jest zwierzęciem chronionym.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae)

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Humbak zasiedla akweny przybrzeżne wszystkich oceanów. Najliczniej występuje w wodach umiarkowanych i chłodnych. Spotkać go można we wszystkich zatokach i dużych cieśninach.

Tryb życia i zachowanie

Pływa powoli. Przed nurkowaniem wychyla ogon nad powierzchnię wody. Odbywa regularne wędrówki od okolic podbiegunowych do wód strefy umiarkowanej. Tworzy niewielkie stada. Humbaki pływają średnio z prędkością 8-9 km/h. Dźwięki jakie wydaje humbak przypominają śpiew. Długopłetwiec oceaniczny lubi wyskakiwać z wody ponad jej powierzchnię.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 11 do 18 m. Ciężar ciała wynosi od 25 do 50 ton. Żuchwa wystaje nieco przed szczękę.

Pożywienie

Długopłetwiec oceaniczny zjada skorupiaki i mięczaki planktonowe i małe ryby. W czasie żerowania wyskakuje z wody.

Rozmnażanie

Do kopulacji dochodzi w kwietniu i wyłącznie na półkuli północnej. Ciąża trwa 10-12 miesięcy. Samica rodzi co 2-3 lata w okresie od lipca do września. Młode po urodzeniu ma 4 m długości. Samica karmi młode przez 5 miesięcy.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Zagrożone wyginięciem są populacje z Morza Arabskiego i Oceanii.

Ciekawostki

W XVII wieku długopłetwiec został złowiony w Bałtyku. Dzięki temu został po raz pierwszy opisany.

W XX wieku humbak stanowił połowę wszystkich odławianych wielorybów na świecie. Dziś mocno przetrzebiony.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Balaena novaeangliae Borowski, 1781

Pytania

Czy wieloryb to ssak?

Tak. wieloryby są ssakami. Należą do największych ssaków świata. Wszystkie żyją w środowisku wodnym.

Pokrewne gatunki ssaków

Płetwal zwyczajny (Balaenoptera physalus)

Płetwal czerniakowy (Balaenoptera borealis)

Płetwal błękitny (Balaenoptera musculus)

Płetwal karłowaty (Balaenoptera acutorostrata)

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995
Josef Reichholf – Leksykon przyrodniczy. Ssaki, ISBN 83-7129-877-3, Świat Ksiązki 1996
Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
Praca zbiorowa – Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997