Humbak, długopłetwiec
Humbak, długopłetwiec (Megaptera novaeangliae) to przedstawiciel wielorybów fałdowców o zmiennym ubarwieniu. Najczęściej wierzch ciała jest czarny, spód biały. Samce są mniejsze od samic. Ciało pokryte jest guzowatymi naroślami. Jest to też siedlisko skorupiaków i pasożytów. Na brzuchu występują bruzdy. Ma bardzo długie płetwy piersiowe. Fiszbin jest koloru czarnego. Płaty fiszbinu służą do odcedzania pokarmu z wody. W XX w. 50% odławianych wielorybów stanowiły humbaki. Dziś jest zwierzęciem chronionym.
Występowanie i środowisko
Akweny przybrzeżne wszystkich oceanów. Najliczniej występuje w wodach umiarkowanych i chłodnych. Spotkać go można we wszystkich zatokach i dużych cieśninach.
Tryb życia i zachowanie
Pływa powoli. Przed nurkowaniem wychyla ogon nad powierzchnię wody. Odbywa regularne wędrówki od okolic podbiegunowych do wód strefy umiarkowanej.
Pożywienie
Skorupiaki i mięczaki planktonowe i małe ryby. W czasie żerowania wyskakuje z wody.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 11-12 miesięcy. Samica rodzi co 2-3 lata w okresie od lipca do września. Młode po urodzeniu ma 4 m długości. Samica karmi młode przez 5 miesięcy.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Zagrożone wyginięciem są populacje z Morza Arabskiego i Oceanii.
Ciekawostki
W XVII wieku długopłetwiec został złowiony w Bałtyku. Dzięki temu został po raz pierwszy opisany.
W XX wieku humbak stanowił połowę wszystkich odławianych wielorybów na świecie. Dziś mocno przetrzebiony.
Pytania
Czy wieloryb to ssak?
Tak. wieloryby są ssakami. Należą do największych ssaków świata. Wszystkie żyją w środowisku wodnym.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2012-12-28, GAT-207
Data aktualizacji artykułu: 2020-04-21
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
