Płetwal zwyczajny
Płetwal zwyczajny, finwal (Balaenoptera physalus) to gatunek ssaka z rodziny wielorybów fałdowców. To po płetwalu błękitnym drugie co do wielkości zwierzę na Ziemi. Ma smukły i opływowy kształt ciała. Ma wysoką, zakrzywioną do tyłu płetwę grzbietową. Ma czarne lub ciemnobrązowe ciało i biały brzuch. Żuchwa jest z lewej szara, a z prawej strony biała.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© NoraDoa - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek ten zasiedla wody oceaniczne całego niemalże świata. Zdarza się, że finwale wpływają do Bałtyku. Obserwacje tego gatunku zanotowano w Zatoce Gdańskiej, koło Dziwnowa, w Zatoce Puckiej. Ostatnia obserwacja miała miejsce w 2007 roku.
Tryb życia i zachowanie
Finwale wędrują latem w kierunku biegunów w poszukiwaniu pokarmu, natomiast latem w kierunku równika - na rozród. Są też populacje osiadłe. To ssaki żyjące zwykle samotnie. Rzadko łączą się w stada do 10 osobników. Zwierzęta te dożywają aż 94 lat.
Morfologia i anatomia
Finwal osiąga 22-27 m długości ciała. Ciężar wynosi 80-129 ton. W otworze gębowym znajduje się około tysiąca płytek fiszbinowych. Płetwy brzuszne zwężają się w kierunku ich koców. Głowa ma kształt litery "V", a u płetwala błękitnego przypomina kształt litery "U".
Pożywienie
Finwal odżywia się zooplanktonem (kryl, lasonogi, widłonogi), a także drobnymi zwierzętami pelagicznymi. Podczas pływania z prędkością kilku-kilkunastu km/h otwiera otwór gębowy, zamyka ją odfiltrowując ją przez aparat fiszbinowy.
Rozmnażanie
Co 2-3 lata po ciąży trwającej 11-12 miesięcy samica rodzi w grudniu-lutym zwykle jedno młode. Cielę ssie mleko matki przez 6-7 miesięcy.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Za jednym razem finwal potrafi odfiltrować 70 m3 wody!
Finwal potrafi płynąć z prędkością 40 km/h.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Balaenoptera p. physalus - płetwal zwyczajny, (Linnaeus, 1758)
- Balaenoptera p. quoyi - płetwal południowy, (J. B. Fisher, 1829)
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Rodzą się finwale. |
Pokrewne gatunki ssaków
Czy tylko nietoperze używają echolokacji?
Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?
Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Praca zbiorowa - Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
© medianauka.pl, 2018-12-26, GAT-4048
Data aktualizacji artykułu: 2022-05-20