Płetwal karłowaty
Płetwal karłowaty (Balaenoptera acutorostrata) to gatunek dużego ssaka morskiego z rodziny wielorybów fałdowców, najmniejszy przedstawiciel tej rodziny. Wierzch jest czarniawy, spód białawy. Na piersi płetwy piersiowej w kolorze czarnym widać białą smugę. Fiszbin ma białą barwę.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© bummi100 - stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Płetwal karłowaty pływa w chłodnych wodach wszystkich oceanów świata. Na zimę wędruję w kierunku cieplejszych wód w okolice równika. Do Bałtyku nie wpływa. To gatunek kosmopolityczny.
Tryb życia i zachowanie
Często wynurza się z wody i lubi trzymać się wód przybrzeżnych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała samca wynosi 6,5 m, samic 7 m, wyjątkowo 9 m. Ciężar ciała do 10 ton.
Pożywienie
Filtruje pokarm z toni wodnej, w tym skorupiaki planktonowe, małe ryby, głównie śledzie.
Rozmnażanie
Każdego roku po rocznej ciąży samica rodzi jedno młode o długości 280 cm. Rozmnażanie ma miejsce w cieplejszych rejonach świata.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ssaków
Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?
Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
© medianauka.pl, 2019-10-13, GAT-4047
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988