Komonica zwyczajna

Zobacz dodatkowe zdjęcia i filmy (3).

Komonica zwyczajna (Lotus corniculatus) to roślina wieloletnia z rodziny motylkowatych, cenna roślina miododajna i pastewna, dodawana często do mieszanek łąkowych i pastewnych.

Występowanie i środowisko PL

Komonica zwyczajna rośnie na łąkach, murawach, przy drogach, w zaroślach. W Polsce to roślina pospolita zarówno w górach jak i na niżu. Jest odporna na zadeptywanie, przygryzanie przez zwierzęta.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do początku września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-60 cm.

Łodyga jest rozesłana, podnosząca się.

Liście są nieparzysto-pierzaste, złożone z pięciu listków. Górne listki są odwrotnie jajowate albo podługowate, dwa dolne ukośnie jajowate.

Kwiaty motylkowe o żółtej koronie są zebrane w baldaszek po 3-8 sztuk. Kwiaty nie pachną. Korona jest czasami czerwonawo nabiegła.

Owoc to strąk o długości 2-3 cm.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Zwierzęta chętniej jedzą komonicę w sianie.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: łąkowe, synantropijne.
Użytek: rośliny uprawne, skalniak.
Strefy mrozoodporności: 4+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Częstość występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=24.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	▸				Kwitnie komonica zwyczajna.

Pokrewne gatunki roślin

Rośliny na skalniak
Zobacz atlas roślin do alpinarum.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011