Kornik drukarz
(Ips typographus)

Kornik drukarz (Ips typographus) to owad do niedawna klasyfikowany w rodzinie kornikowatych (Scolytidae), obecnie zaliczany do ryjkowcowatych. Ciało tego owada jest krępe, ciemnobrązowe, wyposażone w bardzo duże przedplecze, ma niewielką głowę, w odróżnieniu od większości ryjkowcowatych nie posiada ryjka. Czułki również odróżniają kornika od większości pozostałych owadów z tej rodziny, gdyż są krótkie, proste i zakończone buławką. Odnóża są krótkie, bieżne. Charakterystyczne są także włoski czuciowe, które występują obficie na całym ciele, nawet na pokrywach skrzydłowych.

Nazwa gatunku

Kornik drukarz (Ips typographus)

Nazwy obce

angielska: European spruce bark beetle
czeska: Lýkožrout smrkový
francuska: Bostryche typographe

Pierwsze opisanie gatunku

Brak danych.

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Kornik drukarz - mapa występowania w Polsce

Wielkość

Długość: od 4 mm do 5 mm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Chrząszcze (Coleoptera)
Rodzina: Ryjkowcowate (Curculionidae)

Występowanie i środowisko

Owad ten występuje w środowisku leśnym, szczególnie w lasach świerkowych, także sosnowych. Jest pospolity w całym kraju.

Tryb życia i zachowanie

Larwy kornika drążą w drzewie korytarze, które przypominają misterny wzór, stąd nazwa tego owada.

Pożywienie

Korniki drukarze odżywiają się drewnem.

Rozmnażanie

Wiosną samce przegryzają się przez korę drzewa, zazwyczaj chorego i wygryzają w nim komorę godową, do której wabią do trzech samic, z którymi samiec kopuluje. Samice zaczynają drążyć korytarze. Każdy chodnik ma od dwóch do czterech komór wentylacyjnych. Z tych korytarzy odchodzą komory lęgowe, w których samica składa po jednym jaju. Jedna samica składa 30-60 jaj. W Polsce występują nawet 3 pokolenia w ciągu roku, choć najczęściej dwa.