Łunica czerwona
Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula) to pospolity gatunek ważki z rodziny łątkowatych o czerwonym ubarwieniu części ciała. Tułów jest czarny, po bokach czerwony pasek ciągnie się do odwłoka, który jest czerwony. Odnóża są czarne. Samiec na wierzchu segmentów VII-IX znajduje się czarna plama. Samica ma czarne plamy na odwłoku na dużej (różnej) liczbie segmentów. Także oczy w górnej części mają czerwona barwę.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© carmenrieb - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Spotykany jest w pobliżu niewielkich cieków wodnych oraz zbiorników wody stojącej, w tym nad rowami i gliniankami. Występuje w całej Polsce i w całej Europie poza daleką północą i kilkoma obszarami na południu. Występuje także na niewielkim obszarze Afryki.
Tryb życia i zachowanie
Postać dorosła lata w okresie od kwietnia do końca sierpnia. To dość łatwy gatunek w obserwacji.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 4-5 cm.
Pożywienie
To drapieżnik polujący na inne owady.
Rozmnażanie
Jaja składa para ważek, w przeróżnych miejscach i pozycjach. Oodbywa sie to na liściach nad wodą, na wodnych roślinach, łodygach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | ● | Okres lotu łunicy czerwonej |
Pokrewne gatunki owadów
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
© medianauka.pl, 2016-11-13, GAT-1145